Przesłanki wykluczenia oferenta z postępowania u udzielenie zamówienia

Dyrektywa 2004/18/WE w artykule 45 przewiduje wyczerpującą listę przesłanek na podstawie, których instytucja zamawiająca może wykluczyć oferenta z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

Przesłanki te można podzielić na dwie grupy. Pierwsza grupa to przesłanki określone w ustępie 1 tegoż artykułu i dotyczące skazania prawomocnym wyrokiem sądu z powodu popełnienia przestępstw polegających na udziale w organizacji przestępczej, praniu brudnych pieniędzy, korupcji czy oszustwie na szkodę interesów finansowych Wspólnot Europejskich. Są to przesłanki obligatoryjne, co oznacza, że instytucja zamawiająca musi wykluczyć z postępowania oferentów, którzy zostali skazani prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie jednego z przestępstw wskazanych w przedmiotowym ustępie.

Chcesz otrzymywać więcej aktualnych informacji? Zapisz się na nasz Newsletter!

Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!

Przesłanki fakultatywne wykluczenia

Druga grupa przesłanek to przesłanki określone w ustępie 2 artykułu 45 dyrektywy 2004/18/WE, które nie mają charakteru obligatoryjnego, co oznacza pewną swobodę pozostawioną na gruncie prawa unijnego w zakresie wykluczenia na ich podstawie. Zgodnie z przepisami dyrektywy zakres zastosowania przedmiotowych przesłanek powinien zostać określony przez państwo członkowskie. Na gruncie prawa unijnego przesłanki wykluczenia o charakterze społecznym znalazły się w tej drugiej grupie, wśród przesłanek fakultatywnych określonych w artykule 45 ustęp 2. Przesłanki wykluczenia natury społecznej obejmują:

1. po pierwsze przesłankę określoną w artykule 45 ustęp 2 pkt e), umożliwiającą wykluczenie oferenta, który nie wypełnił zobowiązań dotyczących opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, zgodnie z przepisami prawnymi kraju, w którym ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, lub zgodnie z przepisami prawnymi kraju instytucji zamawiającej,
2. po drugie, przesłanki określone w artykule 45 ustęp 2 pkt c) i d) wskazujące, że można wykluczyć wykonawcę, który został skazany prawomocnym wyrokiem, zgodnie z krajowymi przepisami, za przestępstwo związane z jego działalnością zawodową lub jest winny poważnego wykroczenia zawodowego, udowodnionego dowolnymi środkami przez instytucje zamawiające.

W przypadku przesłanek natury społecznej, tak jak w przypadku wszystkich pozostałych przesłanek fakultatywnych określonych w ustępie 2 artykułu 45 dyrektywy, państwo członkowskie musi przewidzieć te przesłanki wykluczenia w prawie krajowym transponującym przepisy dyrektywy, aby instytucje zamawiające mogły skorzystać z możliwości wykluczenia wskazanych w przedmiotowych przesłankach. Zgodnie z ostatnim akapitem artykułu 45 ustęp 2, państwa członkowskie zgodnie z przepisami prawa krajowego oraz uwzględniając przepisy prawa unijnego, powinny określić warunki wykonania przepisów dotyczących nieobligatoryjnych przesłanek wykluczenia. Rola państw członkowskich sprowadza się przede wszystkim do zdefiniowania w prawie krajowym zakresu stosowania wskazanych przesłanek. Jest to szczególnie istotne przy precyzowaniu pojęć takich jak przestępstwo związane z działalnością zawodową wykonawcy oraz poważne wykroczenie zawodowe. Państwo członkowskie określa zakres przestępstw, w przypadku których skazanie prawomocnym wyrokiem sądowym będzie mogło zostać uznane jako podstawa wykluczenia za przestępstwo związane z działalnością zawodową wykonawcy. Przestępstwa te mogą obejmować naruszenia wymagań ustawowych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.