Deregulacja zawodów - ustawa z I transzą podpisana przez Prezydenta

Celem ustawy jest deregulacja dostępu do wybranych zawodów, czyli redukcji ograniczeń stawianych przez prawodawcę osobom chcącym je wykonywać.

Nowelizacja ułatwia dostęp do zawodów prawniczych – adwokata, radcy prawnego, notariusza i komornika. Uporządkowała i uzupełniła warunki dotyczące egzaminów wstępnych i zawodowych i sprecyzowała zasady odbywania aplikacji. Ustawa rozszerzyła katalog: osób uprawnionych do przystąpienia do egzaminów zawodowych bez wymogu odbycia aplikacji, osób uprawnionych do wpisu na listę adwokatów lub radców prawnych bez odbycia aplikacji i złożenia egzaminu zawodowego, a także stanowisk, dzięki którym można nabyć uprawnienie do powołania na komornika sądowego.

Ustawodawca zredukował wymogi niezbędne do ubiegania się o licencję syndyka oraz dopuścił możliwość zatrudniania w sądach osób z wykształceniem średnim na stanowiskach urzędniczych.

Ustawa znosi reglamentację zawodu pośrednika w obrocie nieruchomościami oraz zarządcy nieruchomości. Nieznaczne zmiany dotyczyły przesłanek warunkujących otrzymanie uprawnień zawodowych rzeczoznawcy majątkowego.

Nowelizacja precyzuje także warunki konieczne do zdobycia uprawnień zawodowych geodety w określonych przez ustawę zakresach. Prawo do samodzielnego wykonywania zawodu nabywa się w tych przypadkach z dniem wpisu podmiotu przez Głównego Geodetę Kraju do centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia zawodowe.

Ustawodawca zrezygnował z licencji pracownika ochrony fizycznej oraz pracownika zabezpieczenia technicznego, zastępując ją wpisem na listy kwalifikowanych pracowników, zaś zdanie egzaminu zastąpiono obowiązkiem odbywania cyklicznych szkoleń lub kursów przez pracownika ochrony fizycznej.

Deregulacja zawodów - II transza deregulacji przyjęta przez rząd

Deregulacja zawodów - III transza skierowana do konsultacji

Ograniczono wymogi kwalifikacyjne i zniesiono obowiązki odbycia szkolenia teoretycznego i praktycznego oraz uzyskania odpowiednich uprawnień przez przewodników turystycznych oraz pilotów wycieczek, a także sprecyzowano katalog wymogów wykonywania zawodu przewodnika górskiego.

Ustawodawca określił też maksymalny okres praktyki pływania na statkach żeglugi śródlądowej w charakterze członka załogi, niezbędny do uzyskania patentów oraz świadectw w żegludze śródlądowej.

Nowelizacja zmienia listę warunków, które muszą spełniać osoby ubiegające się o licencję detektywa oraz znosi obowiązek zdania egzaminu państwowego, wprowadzając w to miejsce wymóg odbycia obowiązkowego szkolenia dla wykonujących zawód.

Istotną zmianą jest również zniesienie obowiązku ukończenia przez kandydatów na taksówkarzy szkolenia w zakresie transportu drogowego taksówką, potwierdzonego zdanym egzaminem, w gminach liczących poniżej 100 tysięcy mieszkańców. W przypadku gmin liczących powyżej 100 tysięcy mieszkańców, ustawa przyznaje radom gmin kompetencje do podejmowania uchwał w przedmiocie szkolenia i egzaminowania osób chcących świadczyć usługi taksówkarskie.

Ustawa usuwa ograniczenia w dostępie do stanowisk, na których realizowane są zadania z zakresu promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej w urzędach pracy i w jednostkach Ochotniczych Hufców Pracy oraz ujednolica i upraszcza zapisy w stosunku do grup pracowników tych instytucji: doradcy zawodowego, pośrednika pracy, specjalisty do spraw rozwoju zawodowego, specjalisty do spraw programów, lidera klubu pracy oraz doradcy i asystenta EURES.