Otwarcie postępowania upadłościowego a ochrona dłużnika przed egzekucją

Na wstępie należy podkreślić, że konsekwencje opisane w prawie upadłościowym wywołuje dopiero postanowienie o ogłoszeniu upadłości dłużnika – samo zaś złożenie wniosku w tym przedmiocie nie ma wpływu na możliwość kontynuowania czy wszczynania przeciw dłużnikowi postępowań egzekucyjnych (por. wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2012 r., II FSK 1182/10). Jednak zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 28 lutego 2003 roku Prawo upadłościowe (dalej jako: „PrUp”) po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości sąd niezwłocznie orzeka w przedmiocie zabezpieczenia – z urzędu lub na wniosek. Zabezpieczenie takie może obejmować zawieszenie postępowania egzekucyjnego (art. 39 PrUp).

Polecamy: Kodeks pracy 2019 - komentarz

Kluczowe znaczenie w zakresie dalszych konsekwencji zbiegu postępowania upadłościowego z postępowaniem egzekucyjnym ma art. 52 PrUp, zgodnie z którym data wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości jest datą upadłości.

Istnieje spór w doktrynie co do rozstrzygnięcia, czy datą otwarcia postępowania upadłościowego jest początek dnia, w którym zapada postanowienie o ogłoszeniu upadłości, czy koniec tego dnia. Doktryna obecnie, poza odosobnionym stanowiskiem SSA Stanisława Gurgula, również w oparciu o postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 czerwca 2004 r. w sprawie pod sygnaturą II CK 364/03, przyjmuje stanowisko, że postanowienie o ogłoszeniu upadłości wywiera skutek z początkiem dnia, w którym zostało wydane, a skutki wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości powstają od godziny 00:00, czyli z początkiem dnia umieszczonego w postanowieniu sądu upadłościowego jako dzień jego wydania. W tej sytuacji pozew przeciwko upadłemu dłużnikowi wniesiony w dacie postanowienia o ogłoszeniu upadłości jest pozwem wniesionym po ogłoszeniu upadłości.

Kwestie oddziaływania postępowania upadłościowego na postępowanie egzekucyjne reguluje ogólnie art. 144 PrUp. Treść art. 144 ust. 1 i 2 PrUp nie pozostawia wątpliwości, że stroną postępowań cywilnych i administracyjnych dotyczących masy upadłości jest syndyk, który działa na rzecz upadłego, lecz w imieniu własnym, a nie sam upadły dłużnik. Wszelkie konsekwencje podejmowanych przez syndyka czynności dotykają wprost osoby upadłego. Od powyższej zasady istnieją jednak wyjątki. Przepisów tych nie stosuje się do postępowań w sprawach o należne od upadłego alimenty oraz renty z tytułu odpowiedzialności za uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia albo utratę żywiciela oraz z tytułu zamiany uprawnień objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę. Po ogłoszeniu upadłości postępowania sądowe, administracyjne lub sądowoadministracyjne dotyczące masy upadłości mogą być wszczęte i prowadzone wyłącznie przez syndyka albo przeciwko niemu. Dotyczy to także sądowego postępowania egzekucyjnego. Okoliczność ta wynika z odebrania dłużnikowi prawa do samodzielnego zarządu zgromadzonym majątkiem i obowiązku przekazania go syndykowi.