Przepisy ordynacji podatkowej niezgodne z Konstytucją

Zdaniem pytającego możliwe jest określenie i wyegzekwowanie zobowiązań podatkowych od byłych wspólników. Ustawodawca nie uwzględnił jednak okoliczności, w której określenie zobowiązania podatkowego po rozwiązaniu spółki cywilnej lub tuż przed rozwiązaniem może doprowadzić do sytuacji powstania jednocześnie zaległości podatkowej, jak też nadpłaty. Ustawodawca powinien więc w każdym wypadku zadbać o właściwą równowagę między interesem publicznym a prawem jednostki. W tym wypadku ograniczenie prawa własności zostało wprowadzone, mimo że interes publiczny jest dostatecznie chroniony. W wyroku z 10 marca 2009 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 75 § 2 pkt 1 lit. b i § 3 oraz art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.) w zakresie, w jakim nie regulują trybu złożenia korekty deklaracji i wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku od towarów i usług przez byłych wspólników rozwiązanej spółki cywilnej będącej podatnikiem tego podatku, są niezgodne z art. 2 w związku z art. 64 ust. 1 Konstytucji RP i nie są niezgodne z art. 64 ust. 3 Konstytucji.

Podstawa prawna:

wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 10 marca 2009 r., sygn. akt P 80/08 (Dz.U. Nr 44, poz. 362)

Jowita Krążel