Strona główna » Moja firma » Tarcza Antykryzysowa » Ustalanie podstawy wymiaru zasiłku po obniżeniu wymiaru czasu pracy na podstawie tzw. tarczy antykryzysowej

Ustalanie podstawy wymiaru zasiłku po obniżeniu wymiaru czasu pracy na podstawie tzw. tarczy antykryzysowej

28 maja 2020, 06:48

Małgorzata Piętka

ekspert w dziedzinie kadr i płac, prawa pracy i ubezpieczeń społecznych oraz prawa podatkowego, prawnik

REKLAMA

Klient mojego biura rachunkowego zawarł 6 maja 2020 r. z przedstawicielami pracowników porozumienie o obniżeniu ich wymiaru etatu o 20% i jednocześnie wynagrodzenia (na podstawie tzw. tarczy antykryzysowej). Porozumienie obowiązuje od 1 maja 2020 r. do 31 lipca 2020 r. Jedna z pracownic objęta porozumieniem przebywa od 1 maja 2020 r. na zasiłku chorobowym. Klient nie jest płatnikiem zasiłków, więc 4 maja 2020 r. wysłaliśmy do ZUS zaświadczenie płatnika składek (Z-3), podając wynagrodzenie pracownicy stanowiące podstawę wymiaru zasiłku za okres 12 miesięcy poprzedzających maj oraz wskazując pełny wymiar czasu pracy. Czy w tej sytuacji powinniśmy skorygować Z-3? Czy jeżeli inny pracownik przebywa nieprzerwanie na zwolnieniu lekarskim, to również przesyłamy do ZUS nowe zaświadczenie Z-3, wskazując zmiany w jego wynagrodzeniu i etacie od 1 maja 2020 r.? Czy przerwa w pobieraniu zasiłku od 1 maja 2020 r. powoduje konieczność przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku?

PROBLEM

REKLAMA

RADA

Ponieważ doszło do zmiany wymiaru czasu pracy pracownicy w miesiącu powstania niezdolności do pracy, powinni Państwo skorygować zaświadczenie płatnika składek (Z-3). W zaświadczeniu należy podać wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy oraz ten wymiar z informacją o dacie obowiązywania zmian. Pracownik, który jest nieprzerwanie niezdolny do pracy, zachowuje prawo do świadczenia chorobowego ustalonego z wynagrodzenia i wymiaru czasu obowiązujących przed wejściem w życie porozumienia. Zatem nie dokonuje się w tym przypadku zmian w Z-3. Natomiast w sytuacji gdy pracownik ten powróci do pracy, a następnie po przerwie (przynajmniej 1-dniowej) znowu stanie się niezdolny do jej wykonywania, podstawa wymiaru przysługującego mu zasiłku zostanie ustalona od wynagrodzenia przysługującego dla nowego wymiaru czasu pracy.

UZASADNIENIE

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi, co do zasady, przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy. Istnieją jednak przypadki, gdy podstawę tę należy przeliczyć lub ustalić ponownie. Ma to miejsce w następujących sytuacjach:

zmiany wymiaru czasu pracy w ciągu 12 miesięcy poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy lub w miesiącu wystąpienia tej niezdolności; w tym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 43 ustawy zasiłkowej, zgodnie z którym podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe;
przyznania pracownikowi podwyżki wynagrodzenia z wyrównaniem wstecz, obejmującym miesiące przyjmowane do podstawy wymiaru świadczenia,
zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę z początkiem nowego roku kalendarzowego, a tym samym minimalnej podstawy wymiaru zasiłku - w odniesieniu do pracowników wynagradzanych minimalną stawką.

Zmiana wymiaru czasu pracy. W razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy. Podstawę tę należy ustalić dla nowego wymiaru, jeżeli jego zmiana nastąpiła:

Dalszy ciąg materiału pod wideo

w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, lub
w miesiącach poprzedzających powstanie niezdolności do pracy (maksymalnie 12).

WAŻNE

Zmiana wymiaru czasu pracy (bez względu na przyczynę) powoduje konieczność ponownego ustalenia podstawy wymiaru zasiłku.

Aby uzyskać dostęp do całego artykułu zamów abonament INFORLEX Twój Biznes. PROMOCJA! Teraz dwa dostępy w cenie 98 zł za miesiąc. Kup dostęp >>

PODSTAWA PRAWNA:

art. 36, art. 40, art. 43 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - j.t. Dz.U. z 2020 r. poz. 870
art. 15g ust. 8 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych - Dz.U. z 2020 r. poz. 374; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 875

Małgorzata Piętka

specjalista w dziedzinie kadr i płac, prawa pracy i ubezpieczeń społecznych oraz prawa podatkowego, prawnik

Powiązane