Na czym polega procedura likwidacyjna spółki

Likwidację spółek kapitałowych regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych. Rozwiązanie spółki powodują:

• przyczyny przewidziane w umowie spółki,

• uchwała wspólników o rozwiązaniu spółki albo o przeniesieniu siedziby spółki za granicę, stwierdzona protokołem sporządzonym przez notariusza,

• ogłoszenie upadłości spółki,

• inne przyczyny przewidziane prawem.

Rozwiązanie spółki z o.o. może nastąpić poprzez podjęcie przez jej wspólników większością głosów uchwały o rozwiązaniu spółki (min. 2/3 głosów) w formie protokołu sporządzonego przez notariusza (art. 270 pkt 2 k.s.h.).

Spółka postawiona w stan likwidacji zachowuje osobowość prawną, przy czym w trakcie trwania procesu likwidacyjnego mogą być podejmowane jedynie działania mające na celu zakończenie bieżących interesów spółki, ściągnięcie wierzytelności, spłatę zobowiązań i upłynnienie majątku.

Podjęcie przez wspólników uchwały o rozwiązaniu spółki otwiera proces likwidacyjny, który można rozpoznać po określeniu „w likwidacji”, dodanym do nazwy firmy. Likwidatorzy spółki (najczęściej zarząd) mają obowiązek zgłosić do sądu rejestrowego fakt otwarcia likwidacji, nazwiska i imiona likwidatorów oraz ich adresy, sposób reprezentacji spółki przez likwidatorów i wszelkie w tym względzie zmiany (art. 277 § 1 k.s.h.).

Do zgłoszenia należy dołączyć poświadczone notarialnie wzory podpisów likwidatorów. Ponadto likwidatorzy ogłaszają o rozwiązaniu spółki i otwarciu likwidacji.

W ogłoszeniu tym należy wezwać wierzycieli spółki do zgłoszenia ich wierzytelności w terminie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia (art. 279 k.s.h.).

Wspólnikom przysługuje majątek po wcześniejszym zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Wspólnik nie otrzyma ani złotówki przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. Majątek ten dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów, chyba że umowa spółki określa inne zasady podziału majątku.