Projekt wprowadza możliwość zawieszenia działalności gospodarczej na okres od miesiąca do 24 miesięcy przez przedsiębiorcę, który nie zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę ani na podstawie umowy zlecenia lub o dzieło.
Zawieszenie następuje na pisemny wniosek przedsiębiorcy złożony do organu ewidencyjnego w gminie. Natomiast przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym wniosek o zawieszenie działalności składa w sądzie rejestrowym. Wniosek określa między innymi firmę i nazwę przedsiębiorcy, podaje oznaczenie formy prawnej prowadzonej działalności, numer NIP, siedzibę i adres przedsiębiorcy. Należy do niego dołączyć oświadczenie o niezatrudnianiu pracowników.
reklama
reklama
Wznowienie zawieszonej działalności następować ma na pisemny wniosek przedsiębiorcy złożony w ewidencji w gminie lub w sądzie rejestrowym.
Gdyby działalność gospodarcza była prowadzona w formie spółki cywilnej, to wówczas wniosek o zawieszenie jej musieliby złożyć wszyscy wspólnicy.
Wpis do ewidencji informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej nastąpi przez zamieszczenie danych w ewidencji, natomiast o wznowieniu działalności przez wykreślenie z systemu informatycznego informacji o zawieszeniu wykonywanej działalności.
Wniosek o wpis sąd rejestrowy musi rozpoznać w ciągu siedmiu dni od daty jego złożenia. Jest on zwolniony od opłat sądowych i nie ma obowiązku ogłaszać go w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.
KONSEKWENCJE
Zawieszenie działalności wywrze skutki prawne w stosunku do zobowiązań o charakterze publicznoprawnym. Dzięki zmianom poprawić się może kondycja firm, ponieważ przedsiębiorca nie będzie musiał przez okres zawieszenia działalności odprowadzać danin publicznych i składek na ZUS.
OPINIA
MAŁGORZATA KRZYSZTOSZEK
Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych
Uważam, że proponowany okres zawieszenia działalności został wybrany w sposób właściwy, ponieważ zawieszenie na okres krótszy niż miesiąc nie ma w praktyce ekonomicznego uzasadnienia.
W okresie zawieszenia przedsiębiorca nie może prowadzić działalności gospodarczej i osiągać z niej bieżących przychodów.
Natomiast wolno byłoby mu wykonywać wszystkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, regulować zobowiązania powstałe jeszcze zanim działalność została zawieszona, a także zbywać własne środki trwałe i wyposażenie.