Czy urząd skarbowy może kwestionować wysokość kosztów, przyjmując, że usługę można kupić taniej
RADA
W podanych okolicznościach organ podatkowy nie ma prawa wyłączyć z kosztów wydatków na remont środka trwałego. Argumentacja zastosowana przez urząd skarbowy jest nieprawidłowa w świetle przepisów updof.
UZASADNIENIE
Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą w celu uzyskania zysku. Należy zakładać, że wydatki ponoszone przez przedsiębiorcę są wynikiem jego racjonalnych założeń i sposobu działania. W myśl art. 22 ust. 1 updof kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W przepisie tym nie ma mowy, że podatnik, ponosząc koszty, ma obowiązek je minimalizować (wyrok WSA w Warszawie z 19 listopada 2004 r., sygn. akt III SA/Wa 33/04). Taka interpretacja przepisów updof jest sprzeczna:
• z konstytucyjną zasadą swobodnego prowadzenia działalności gospodarczej (art. 20 Konstytucji),
• z definicją działalności gospodarczej, zgodnie z którą ma ona charakter zarobkowy, ale zaliczenie danych czynności do pozarolniczej działalności gospodarczej następuje bez względu na rezultat (art. 5a pkt 6 updof).
Państwo ma prawo ingerować w sprawy prowadzonego przedsiębiorstwa, ale tylko w zakresie określonym w ustawach. Działania organów państwa, niemające umocowania w przepisach ustaw, naruszają konstytucyjną zasadę państwa prawa (art. 2 Konstytucji). Ponadto nie można wymagać od przedsiębiorców, żeby wszystkie ich decyzje były trafne gospodarczo dla firmy. Jeżeli wykazane na fakturach:
• usługi (towary) zostały wykonane (dostarczone),
• wydatki miały na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów
- to nie można tych wydatków wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów.
Sankcje karne w trakcie kontroli
Wyjątkiem są oczywiście wydatki wyłączone z kosztów na podstawie art. 23 updof.
Takie stanowisko prezentowane jest również w wyrokach sądów administracyjnych. Przykładowo - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z 21 sierpnia 2008 r., sygn. akt I SA/Ol 273/08, stwierdził:
artykuł 22 ust. 1 u.p.d.o.f. nie upoważnia organów podatkowych do oceny ekonomicznej zasadności działań podejmowanych przez podatnika. O przydatności czy racjonalności wydatku decyduje podatnik.
Organy podatkowe mają natomiast prawo wyłączyć z kosztów wydatki, które faktycznie nie zostały poniesione.
PRZYKŁAD
Firma zamówiła usługi budowlane za cenę netto 60 000 zł. Z kontrahentem firma ustaliła, że faktycznie zapłaci 60 000 zł, ale na fakturze będzie widnieć 100 000 zł. Firma ustaliła, że przelew będzie również obejmował kwotę 100 000 zł netto, ale kontrahent odda jej w gotówce 40 000 zł. Kontrahent budowlany zgodził się na takie rozwiązanie, ponieważ jego firma generuje w danym roku stratę. Firma zamawiająca uniknęła płacenia podatku dochodowego. W takim przypadku organ podatkowy ma prawo wyłączyć z kosztów kwotę 40 000 zł, ponieważ nie jest to koszt faktycznie poniesiony. Do tego dochodzi odpowiedzialność karnoskarbowa, która może dotknąć osoby prowadzące obie firmy. Osoby te mogą bowiem zostać pociągnięte do odpowiedzialności karnoskarbowej z racji popełnienia oszustwa podatkowego (art. 56 Kodeksu karnego skarbowego).
• art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2009 r. Nr 127, poz. 1052
Ryszard Kubacki
doradca podatkowy
Komentarze(0)
Pokaż: