Nowe zasady kierowania pracowników na wstępne badania lekarskie - korzyści dla przedsiębiorców

Zmiany od 1 kwietnia

Od 1 kwietnia zniknął obowiązek kierowania każdego nowego pracownika na obowiązkowe badania lekarskie. Wcześniej każdy zatrudniony na podstawie umowy o pracę musiał udać się na badania wstępne – zwolnione były tylko te osoby, które podejmowały pracę u tego samego pracodawcy na podstawie umowy o pracę w ciągu 30 dni od wygaśnięcia poprzedniej umowy. Dzięki zmianom wprowadzonym w Kodeksie Pracy, od kwietnia również osoby zatrudniane w nowym miejscu nie będą musiały udawać się na badania, jeśli przedstawią aktualne orzeczenie lekarskie pod warunkiem, iż warunki pracy na nowym stanowisku nie różnią się od tych w poprzednim miejscu pracy, a od zakończenia poprzedniej pracy minął nie więcej niż miesiąc. To dobra wiadomość dla pracodawców. - Nowelizacja przyczyni się do optymalizacji kosztów pracodawców, którzy zobowiązani są opłacać w całości koszty badań lekarskich, a także inne koszty z nimi związane – mówi Dorota Olczak, doradca w zakresie optymalizacji składek na ubezpieczenia społeczne w firmie Inventage Polska.

Zobacz: Sytuacja na rynku pracy 2015 r.

Wstępne badania lekarskie

Jak czytamy w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy, obowiązek objęcia pracowników profilaktyczną opieką zdrowotną spoczywa na pracodawcach. Art. 22 ustawy precyzuje, że pracodawca ponosi również koszty związane z badaniami profilaktycznymi pracownika.

Aby przestrzegać przepisów, pracodawca musi zadbać o kierowanie pracowników na badania wstępne, okresowe i kontrolne, przechowywanie orzeczeń lekarskich, czuwanie nad terminowością badań oraz egzekwowanie od pracowników ich wykonywania.

Redakcja poleca: Zasiłek pogrzebowy 2015 - PDF

Jako że badania przeprowadzane są na ogół w czasie pracy, pracodawca zobowiązany jest udzielić pracownikowi zwolnienia na ten czas (pracownik zachowuje przy tym prawo do wynagrodzenia). Jeśli zaistnieje konieczność przejazdu na badania do innej miejscowości, pracownikowi przysługują należności na pokrycie kosztów przejazdu na takich samych zasadach, na jakich rozliczane są podróże służbowe. Jeśli natomiast badania wykażą objawy wskazujące na powstawanie choroby zawodowej, pracodawca powinien przenieść pracownika do innej pracy, nie narażającej go na działanie czynnika chorobotwórczego. W przypadku gdy przeniesienie to wiąże się z obniżeniem wynagrodzenia, pracownikowi przysługuje dodatek wyrównawczy przez okres maksymalnie 6 miesięcy. 

Zobacz również: Dofinansowanie dla pracodawców w księgach rachunkowych