Podatek od nieruchomości - jak ustalana jest wysokość zobowiązania?

Grunty

Podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości w przypadku gruntów stanowi ich powierzchnia. Podatek ustala się poprzez przemnożenie powierzchni przez odpowiednie stawki. I tak przykładowo maksymalna stawka dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynosi 0,80 zł od 1 m2 powierzchni. Jednak docelowe stawki określa rada gminy.

Budynki lub ich części

Podstawą opodatkowania w przypadku budynków jest ich powierzchnia użytkowa. Nie jest to jednak pojęcie tożsame ze zwykłą powierzchnią. Ustawodawca przewidział szczególne zasady obliczania powierzchni użytkowej. Mianowicie powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz części kondygnacji o wysokości w świetle od 1,4 m do 2,2 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50 %, natomiast jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,4 m powierzchnię tę się pomija. Maksymalna stawka podatku od nieruchomości wynosi dla budynków mieszkalny 0,67 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej natomiast dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej 21,05 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.

Przewidziane są również inne stawki maksymalne dla budynków zajętych na działalność w określonym zakresie. I tak przykładowo dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń stawka wynosi 4,27 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.

Budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej

Podstawą opodatkowania budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej jest jej wartość ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, która stanowi podstawę obliczania amortyzacji w danym roku. W przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych podstawą opodatkowania jest ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego. Natomiast jeżeli obowiązek podatkowy w odniesieniu do tych nieruchomości powstał w ciągu roku podatkowego, podstawą opodatkowania jest wartość stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji na dzień powstania obowiązku podatkowego.

Budowle mogą być również przedmiotem umowy leasingu, na podstawie której odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający. W przypadku przejęcia budowli przez właściciela, do celów określenia podstawy opodatkowania przyjmuje się wartość początkową przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, zaktualizowaną i powiększoną o dokonane ulepszenia oraz niepomniejszoną o spłatę wartości początkowej.