Amortyzacja przedmiotu leasingu finansowego

Preferencje w zakresie amortyzacji przedmiotu leasingu

Warto tu wskazać zwłaszcza na preferencje, jakie ustawy o podatkach dochodowych przewidują w związku z amortyzacją środków trwałych. Podatnicy mogą dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od tych środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł. W tym przypadku podatnik dokonuje odpisu w miesiącu oddania środka trwałego do używania albo w miesiącu następnym. Zasadą obowiązującą w odniesieniu do pozostałych środków trwałych (to jest tych, których wartość początkowa przekracza 3.500 zł) jest natomiast, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się, zaczynając od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dany środek trwały został wprowadzony do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową.

Porozmawiajmy o tym na naszym FORUM!

Odpisy amortyzacyjne dokonywane są z zastosowaniem stawek amortyzacyjnych określonych w załącznikach do ustaw podatkowych oraz stawek wynikających z minimalnych okresów amortyzacji przewidzianych w ustawach. Jako przykład można wskazać okresy amortyzacji dla wybranych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych:

Istnieją możliwości podwyższenia stawek amortyzacyjnych przewidzianych w załącznikach do ustaw podatkowych o określone w przepisach współczynniki, w przypadku gdy:

- budynki i budowle używane są w pogorszonych lub złych warunkach,

- maszyny, urządzenia i środki transportu używane są bardziej intensywnie, niż wynika to z przeciętnych warunków,

- odpisy amortyzacyjne dotyczą maszyn i urządzeń zaliczanych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych poddanych szybkiemu postępowi technicznemu (stawka amortyzacji wskazana w ustawie może być wtedy podwyższona o współczynnik nie wyższy niż 2) – dotyczy to maszyn, urządzeń i aparatury, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałej aparatury naukowo-badawczej i doświadczalno-produkcyjnej.

Zobacz: Leasing operacyjny a leasing finansowy

Odrębne zasady amortyzacji przewidziane zostały również dla środków trwałych używanych i ulepszonych, przy czym przepisy przewidują różne definicje używanych i ulepszonych środków trwałych w zależności od rodzaju środka trwałego. Jeśli chodzi o środki trwałe zaliczane do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych oraz o środki transportu (w tym również samochody osobowe) uznaje się je za:

- używane – jeśli przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez sześć miesięcy,

- ulepszone – jeśli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej środków trwałych.

Z kolei w przypadku budynków i lokali mieszkalnych, a także budowli uznaje się je za:

- używane – jeśli przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez 60 miesięcy,

- ulepszone – jeśli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W odniesieniu do środków trwałych używanych lub ulepszonych korzystający może więc zastosować indywidualnie ustaloną stawkę amortyzacji. Okres amortyzacji takich środków trwałych nie może być jednak krótszy niż:

- dla środków trwałych zaliczanych do grupy 3–6 i 8 KŚT, których wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł – 24 miesiące,

- dla środków trwałych zaliczanych do grupy 3–6 i 8 KŚT, których wartość początkowa jest wyższa niż 25.000 zł i nie przekracza 50.000 zł – 36 miesięcy,

- dla środków trwałych zaliczanych do grupy 3–6 i 8 KŚT, których wartość początkowa przekracza 50.000 zł – 60 miesięcy,

- dla środków transportu (w tym samochodów osobowych) – 30 miesięcy,

- dla budynków i lokali mieszkalnych oraz budowli – 10 lat.

Zobacz: Leasing finansowy zawarty z konsumentem

Od stycznia 2007 roku wprowadzono mniej korzystne okresy amortyzacji dla używanych bądź ulepszonych budynków i lokali niemieszkalnych. Standardowy okres amortyzacji dla tych środków trwałych wynosi 40 lat. Natomiast dla tych budynków i lokali niemieszkalnych, które mają status ulepszonych bądź używanych, przewidziano okres amortyzacji obliczany jako różnica 40 lat oraz pełnej liczby lat, które upłynęły od oddania tych środków trwałych po raz pierwszy do używania. Co do zasady okres ten nie może być jednak krótszy niż 10 lat.

W związku z tym warto wskazać, że w przypadku leasingu finansowego samochodów używanych korzystający może odpisać pełną wartość początkową samochodu w koszty podatkowe w ciągu 2,5 roku. O ile więc w przypadku nowych samochodów osobowych leasing operacyjny będzie zdecydowanie korzystniejszy, o tyle w przypadku samochodów używanych, wprowadzanych przez podatnika po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych, równie korzystnym rozwiązaniem może okazać się leasing finansowy.

Preferencyjną metodą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest również tak zwana metoda degresywna, pozwalająca na dokonanie wysokich odpisów w pierwszych latach używania środka trwałego. Metodę tę można stosować wobec maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych oraz środków transportu. Nie dotyczy ona niestety samochodów osobowych – a pamiętajmy, że definicja samochodów osobowych uległa istotnemu poszerzeniu od stycznia 2007 roku.

Zobacz: Nabycie rzeczy po zakończeniu leasingu operacyjnego

Metodę degresywną cechuje zmienna podstawa naliczania odpisów amortyzacyjnych – podstawa ta zmienia się w każdym roku podatkowym na skutek jej pomniejszenia o roczną kwotę odpisów naliczoną w roku poprzednim. W ramach metody degresywnej stawki amortyzacyjne wynikające z załączników do ustaw podatkowych ulegają podwyższeniu z zastosowaniem współczynnika nie wyższego niż 2. Metody tej nie stosuje się jednak aż do końca okresu amortyzacji – w pewnym momencie podatnik powinien przejść na metodę liniową. Moment ten jest wyznaczany jako początek tego roku, w którym roczne odpisy amortyzacyjne obliczone metodą degresywną byłyby niższe niż odpisy obliczone metodą liniową.

Kolejną preferencją przewidzianą w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest jednorazowy odpis amortyzacyjny, który może być dokonany przez tak zwanych małych podatników oraz podmioty rozpoczynające działalność gospodarczą. Podatnicy ci mogą jednorazowo dokonać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zaliczanych do grupy 3–8 KŚT w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. Wysokość jednorazowego odpisu nie może jednak przekroczyć w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 50.000 euro.

Ograniczenie to dotyczy łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. W kolejnym roku podatkowym odpisy dokonywane mogą być według metody degresywnej (to jest od wartości początkowej pomniejszonej o odpisy dokonane w pierwszym roku podatkowym) lub według metody liniowej.

Opisanej preferencji nie stosuje się do samochodów osobowych w rozumieniu ustaw podatkowych. Ponadto, dokonany jednorazowo odpis amortyzacyjny stanowi pomoc publiczną (de minimis), która udzielana jest na zasadach określonych w aktach prawa wspólnotowego. Tym samym podatnicy chcący skorzystać z jednorazowego odpisu powinni pamiętać, że zmniejszają w ten sposób limit pomocy publicznej, z której mogą skorzystać. Od 2007 roku limit pomocy de minimis wynosi 200 tys. euro, przy czym jest to limit obowiązujący na trzy lata podatkowe.

Zobacz: Cesja umowy leasingu