Kiedy opłaca się kredyt bankowy - działanie dźwigni finansowej

Jednostka ma do wyboru różne źródła kapitału, przy czym dwa najpopularniejsze to pozyskanie nowych właścicieli drogą emisji udziałów/akcji oraz zaciągnięcie kredytu bankowego. Należy przy tym pamiętać o tzw. złotej zasadzie bilansowej, która mówi, że długoterminowe aktywa powinny być finansowane przez długoterminowe pasywa. Jeżeli zatem przedsiębiorstwo planuje realizację swojej strategii przez okres najbliższych kilku lat, środki niezbędne na ten cel powinny być również długoterminowe, stąd wspomniane emisje oraz kredyty.

Weź kredyt i pozwól swojej firmie rozwinąć możliwości

Pierwszym warunkiem, jaki powinien być spełniony przez przedsiębiorstwo poszukujące właściwych źródeł finansowania, jest dążenie do zachowania optymalnej struktury kapitału. Dzięki właściwej strukturze jednostka:

•  zachowuje płynność finansową,

•  maksymalizuje wartość rynkową,

•  minimalizuje koszty finansowania,

•  maksymalizuje rentowność kapitału własnego.

Maksymalizacja rentowności kapitału własnego jest bardzo dobrze ilustrowana przez mechanizm dźwigni finansowej. Dźwignia finansowa jest relacją między zobowiązaniami odsetkowymi a kapitałem własnym w przedsiębiorstwie:

gdzie:

DF - dźwignia finansowa,

d - zobowiązania odsetkowe,

K_w - kapitał własny.

Efekt dźwigni finansowej polega na wzroście rentowności kapitału własnego w następstwie finansowania przez niżej oprocentowany kapitał obcy. Siłę tego efektu mierzy wskaźnik SDF (stopień dźwigni finansowej):

gdzie:

Z_op - zysk operacyjny,

O - odsetki.

Efekt dźwigni finansowej jest konsekwencją faktu, że koszt zadłużenia zwykle jest dla przedsiębiorstwa niższy niż koszt kapitału własnego. Inwestor, który decyduje się powierzyć jednostce swój kapitał, ponosi wyższe ryzyko, w związku z czym oczekuje wyższej stopy zwrotu. Jednocześnie przedsiębiorstwo, chcąc zainteresować potencjalnego nabywcę swoich udziałów lub akcji, a więc potencjalnego współwłaściciela, musi zaoferować mu odpowiednią premię, wyższą niż stopa bazowa (np. oprocentowanie obligacji skarbowych). W tej sytuacji oczywiste jest, że pozyskiwanie środków poprzez zadłużenie jest konkurencyjną formą finansowania w stosunku do nowej emisji udziałów lub akcji.

Przykład 1

Spółka z o.o. dysponuje kapitałem własnym w kwocie 200 000 zł. Zarząd przedsiębiorstwa planuje intensywny rozwój i w związku z tym poszukuje nowych źródeł finansowania. Prezes szacuje docelową kwotę niezbędnego kapitału na 500 000 zł. Rozważane są trzy warianty finansowania: