Leasing pomaga skorzystać z funduszy europejskich

Powyższa zasada skutkuje tym, że przed rozpoczęciem realizacji projektu beneficjent musi zapewnić 100 proc. finansowania projektu, w tym zarówno kosztów kwalifikowanych, jak i niekwalifikowanych.

Obecnie na rynku jest wiele form finansowania zewnętrznego, z którego może skorzystać beneficjent dla zapewnienia finansowania wydatków w ramach projektu wspólfinansowanego ze środków UE. Jednym z nich jest coraz bardziej popularny leasing; w 2006 roku ok. 30 proc. wszystkich inwestycji na rynku ruchomości było sfinansowanych poprzez ten instrument finansowy.

Zgodnie z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi kwalifikowalności wydatków w ramach funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności na lata 2007 - 2013, wydatki poniesione w związku z leasingiem kwalifikują się do współfinansowania przy zastosowaniu leasingu finansowego, operacyjnego i leasingu zwrotnego (w rozumieniu Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej). Wytyczne określają również sposoby refundacji kosztów związanych z umową leasingu - bezpośrednio na rzecz leasingobiorcy (beneficjenta), jak i za pośrednictwem leasingodawcy.

W przypadku pierwszej formy refundacji kosztem kwalifikowanym do współfinansowania jest część raty leasingowej będąca spłatą kapitału leasingowanego przedmiotu. Oznacza to, że beneficjent, ustalając koszty kwalifikowane, od których obliczane jest dofinansowanie (jest to zawsze określony procent od kosztów kwalifikowalnych) jako podstawę bierze spłacony kapitał na podstawie zsumowanych rat leasingowych. Konsekwencją tego jest to, że jeśli umowa leasingu trwa trzy lata, podczas których beneficjent spłaca w ratach kapitał związany z zakupem danego aktywu, to wówczas projekt musi trwać odpowiednio długo, żeby cały kapitał został zaliczony jako koszt kwalifikowalny i zrefundowany w odpowiedniej proporcji.

Plusem tej opcji refundacji jest systematyczny dopływ środków z refundacji do beneficjenta wynikający ze spłaty kapitału w ratach, ponieważ beneficjent otrzymuje refundację zazwyczaj w transzach półrocznych, zgodnie z faktycznie spłacanymi ratami leasingu. Minusem, który bardzo dotyka beneficjentów, jest ryzyko związane z faktem, że beneficjent nie zdąży zrefundować sobie całego kapitału, ponieważ przy długich umowach leasingu lub pod koniec okresu kwalifikowalności nie wszystkie raty (a nawet większość z nich) opłacone przez beneficjenta będą poniesione w okresie kwalifikowalności kosztów, a tym samym nie wszystkie raty będą mogły być przedłożone do refundacji.