Wysokość podatku nie może zależeć od kraju wypłaty

Europejski Trybunał Sprawiedliwości wydał 24 maja 2007 r. wyrok w sprawie Winfried L. Holböck v. Finanzamt Salzburg-Land (C-157/05). Przedstawił w nim interpretację pojęcia inwestycji bezpośrednich. Sprawa dotyczyła W. L. Holböck, zamieszkałego w Austrii, który zarządza CBS Conmeth Business Systems GmbH, mającą siedzibę w tym samym kraju. Spółka zajmuje się handlem produktami kosmetycznymi. Jedynym jej udziałowcem jest CBS Conmeth Business Systems AG z siedzibą w Szwajcarii. W. L. Holböck posiada dwie trzecie kapitału zakładowego szwajcarskiej spółki i z tego tytułu otrzymywał dywidendy. Podlegały one, jako dochody z kapitału, opodatkowaniu pełną stawką podatku dochodowego. Przepisy austriackie przewidywały jednocześnie, że dywidendy wypłacane osobom fizycznym przez spółki z siedzibą w Austrii podlegały opodatkowaniu według stawki równej połowie średniej stawki. W skardze W. L. Holböck argumentował, że transgraniczna wypłata dywidend przez szwajcarską spółkę na rzecz austriackiego akcjonariusza objęta jest zakresem zastosowania art. 56 TWE, który zabrania wszelkich ograniczeń w przepływie kapitału.

Przepisy krajowe barierą

ETS wskazał, że przepisy krajowe, które uzależniają opodatkowanie dochodów z kapitału według zryczałtowanej 25-proc. stawki lub stawki obniżonej o połowę, od tego, by dochody te miały swe źródło w Austrii, nie tylko zniechęcają austriackich podatników do inwestowania w spółki z siedzibą poza tym państwem, lecz także wywołują skutek ograniczający w odniesieniu do tych ostatnich spółek. Są bowiem dla nich przeszkodą w gromadzeniu kapitału w tym państwie. Według ETS tego rodzaju przepisy stanowią ograniczenie swobodnego przepływu kapitału, co jest zakazane w art. 56 ust. 1 TWE.

Jeśli nawet obywatel państwa członkowskiego posiadający dwie trzecie kapitału zakładowego spółki z siedzibą w państwie trzecim mógłby zasadnie powoływać się na zakaz ograniczania swobodnego przepływu kapitału, o którym mowa w art. 56 ust. 1 TWE, w celu zakwestionowania stosowania tego rodzaju przepisów wobec dywidend otrzymywanych przez niego od tej spółki, to w danym przypadku ustawodawstwo krajowe objęte jest zakresem wyjątku z art. 57 ust. 1 TWE.

Wspomniany przepis przewiduje, że art. 56 WE nie narusza ograniczeń istniejących w stosunku do państw trzecich na mocy prawa krajowego lub prawa wspólnotowego w odniesieniu do przepływu kapitału do lub z państw trzecich, gdy dotyczą inwestycji bezpośrednich, w tym inwestycji w nieruchomości, inwestycji związanych z przedsiębiorczością, świadczeniem usług finansowych lub dopuszczaniem papierów wartościowych na rynki kapitałowe.

Stawka mogła być niższa

ETS podkreślił, że choć pojęcie inwestycji bezpośrednich nie zostało zdefiniowane w Traktacie, to jest ono przedmiotem definicji zawartej w nomenklaturze przepływów kapitału znajdującej się w Załączniku I do Dyrektywy Rady 88/361/EWG z 1988 roku w sprawie wykonania art. 67 Traktatu.

Dlatego Trybunał uznał, że art. 57 ust. 1 TWE musi być tak interpretowany, że art. 56 WE nie stoi na przeszkodzie stosowaniu przez państwo członkowskie przepisów, które przewidując w odniesieniu do akcjonariusza otrzymującego dywidendy od spółki będącej rezydentem opodatkowanie według stawki równej połowie średniej stawki podatku. Ma to zastosowanie wobec akcjonariusza otrzymującego dywidendy od spółki z siedzibą w państwie trzecim, w której posiada dwie trzecie kapitału zakładowego.

SŁOWNIK

Inwestycje bezpośrednie - wszelkiego rodzaju inwestycje dokonywane przez osoby fizyczne lub prawne, które służą ustanowieniu lub utrzymaniu trwałych i bezpośrednich powiązań między osobą, która wniosła kapitał, a przedsiębiorcą, któremu udostępnia ona kapitał w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

EWA MATYSZEWSKA

ewa.matyszewska@infor.pl