Związki zawodowe nie mogą żądać, by w każdej filii firmy powstawała rada pracowników. Reprezentatywne organizacje związkowe, które mają prawo powoływania rad pracowników, są zdania, że w przedsiębiorstwach posiadających oddziały mogą powoływać rady także w filiach. Pracodawcy uważają, że organizacje związkowe nadinterpretują prawo.
W opinii Adama Ambrozika z Konfederacji Pracodawców Polskich Dyrektywa, której postanowienia znalazły się w polskiej ustawie wprowadzającej rady, uznaje za pracodawcę osobę fizyczną lub prawną, będącą stroną umowy o pracę lub stosunku pracy z pracownikami. Artykuł 3 kodeksu pracy wskazuje natomiast, że pracodawcą może być osoba fizyczna, prawna, a także jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, a więc np. oddział firmy, o ile samodzielnie zatrudnia pracowników.
– Istotnymi elementami ustawowej definicji pracodawcy jest nie tylko jego wyodrębnienie organizacyjne i finansowe, ale przede wszystkim zdolność do samodzielnego zatrudniania pracowników. Takiej samodzielności nie daje ani upoważnienie, ani pełnomocnictwo – wskazuje Adam Ambrozik. Z jego interpretacją zgadza się Danuta Jasińska, zastępca dyrektora Departamentu Prawa Pracy w resorcie pracy. Jej zdaniem, radę pracowników tworzy się wyłącznie u pracodawcy w rozumieniu art. 3 kodeksu pracy.
Wspomniana ustawa została zaskarżona przez KPP do Trybunału Konstytucyjnego.
