Polisy indywidualne dla zagranicznych firm

Dominacja towarzystw ubezpieczeniowych kontrolowanych przez zagraniczny kapitał nie jest polską specyfiką. Tak jest w większości krajów Europy Środkowo-Wschodniej.

– Jedynym wyjątkiem jest Słowenia, gdzie nie sprywatyzowano dotąd dawnego monopolisty – mówi Marek Kurowski, analityk w Polskiej Izbie Ubezpieczeń.

Podobnie rzecz ma się w Polsce, gdzie PZU trzyma się mocno. Grupa nie daje się konkurencji głównie w segmencie majątkowym, gdzie spadek udziału w rynku jest mniejszy niż w życiowym, a nawet w ostatnim czasie wzrósł.

Według danych za 2004 rok firma ma 78 proc. udziału w rynku ubezpieczeń grupowych, podczas gdy w ubezpieczeniach indywidualnych zaledwie 9 proc. Warto jednak zwrócić uwagę, że spora część ubezpieczeń grupowych oferowanych przez konkurentów PZU to obecnie programy realizowane wspólnie z bankami. Oznacza to, że pozycja PZU Życie w sprzedaży polis grupowych dla firm jest jeszcze mocniejsza niż pokazują to statystyki. To efekt tego, że był i jest to segment, w który ubezpieczyciele zagraniczni nie bardzo chcieli wchodzić, bo nie uznawali ubezpieczeń z tak niską składką za atrakcyjny biznes. Woleli wejść na dziewiczy rynek ubezpieczeń indywidualnych, na którym zdystansowali PZU Życie.

Ryzyko kreacji rynku indywidualnych polis na życie podjęły dwie grupy: amerykańskie AIG i brytyjskie Commercial Union, wchodząc na nasz rynek na początku lat 90. Nieco później, bo w 1994 roku, pojawiło się ING Nationale-Nederlanden. Tym trzem firmom udało się zbudować silne spółki na naszym rynku, właśnie w oparciu o polisy indywidualne. Co ciekawe, żaden z wymienionych graczy nie rozpoczął szerszej sprzedaży ubezpieczeń majątkowych (ING w ogóle nie ma takiej spółki), a szczególnie ubezpieczeń komunikacyjnych. Władze tych spółek doszły do wniosku, że rywalizacja z PZU byłaby zbyt kosztowna.

W ostatnich 2-3 latach udział PZU Życie w rynku cały czas spadał, bo zwiększył się przypis składki sektora z ubezpieczeń o charakterze inwestycyjnym: unit linked (z funduszem kapitałowym) i polis antypodatkowych. Do tej pory potentat po prostu nie zainteresował się tym segmentem, koncentrując się na zdobywaniu rynku IKE.

W 1991 roku 86 proc. składki sektora ubezpieczeniowego pochodziło z polis majątkowych, a 14 proc. z życiowych. Obecnie jest to odpowiednio 53 i 47 proc. Widać więc, że o ile w ubezpieczeniach na życie udało się znaleźć niezagospodarowane obszary, o tyle w ubezpieczeniach majątkowych już nie.

– Polski rynek ubezpieczeń majątkowych jest oparty na ubezpieczeniach komunikacyjnych i to długo jeszcze się nie zmieni – mówi Tomasz Mintoft-Czyż, prezes Stowarzyszenia Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych.

W tym segmencie PZU jest bardzo mocno osadzone i rywalizacja jest szczególnie trudna, mimo że klienci narzekają na potentata. Nic więc dziwnego, że na rywalizację w tym segmencie decydują się raczej firmy należące do dużych grup kapitałowych, jak Allianz, Ergo, HDI, Generali czy Uniqa.

– PZU dzięki ekonomii skali miał i ma niższe koszty, co pozwala mu oferować niższe ceny – mówi Piotr Bendykowski, prezes Palo Alto Business Solutions.

Dodaje też, że Polacy są konserwatywni, jeśli chodzi o korzystanie z usług finansowych i mimo narzekań wolą ubezpieczać się w firmie, która istnieje od lat. Uważa, że konkurenci nie wykorzystali w pełni politycznej zawieruchy wokół i w samym PZU.

– Teraz, kiedy PZU jest kierowana przez profesjonalistów, to rywalizacja z tą firmą będzie już tylko trudniejsza – dodaje Piotr Bendykowski.

Marcin Jaworski