Jak należy wystawiać faktury VAT od 1 grudnia 2008 r.

Od 1 grudnia 2008 r. nie ma obowiązku podawania na fakturze symbolu PKWiU albo odpowiedniego przepisu, w przypadku gdy do towaru lub usługi ma zastosowanie obniżona stawka VAT. Jeżeli zatem podatnik sprzedaje towary lub świadczy usługi opodatkowane stawką 7%, 3% lub 0%, nie musi podawać na fakturze symbolu PKWiU lub przepisu ustawy bądź rozporządzenia, z którego wynika prawo do zastosowania tych stawek.

Inaczej jest w przypadku, gdy podatnik dokonuje dostaw towarów lub świadczy usługi zwolnione z VAT. Wówczas powinien na fakturze podać:

• symbol PKWiU - gdy ustawa lub rozporządzenie taki symbol przywołują lub

• przepis ustawy lub rozporządzenia, który stanowi podstawę do zastosowania zwolnienia, albo

• przepis dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który zwalnia z podatku tę dostawę lub świadczenie.

Uproszczenia zasady wystawiania faktur polegają na rezygnacji z jednej pozycji faktury. Od 1 grudnia 2008 r. podatnik nie ma już mianowicie obowiązku podawania na fakturze wartości sprzedaży towarów i usług wraz z kwotą podatku (wartości sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu. Minister Finansów uznał za wystarczające podanie tych kwot w wartościach netto. Elementy, które powinna zawierać faktura od 1 grudnia 2008 r., zostały przedstawione na schemacie na str. 15.

Faktury wystawiane od 1 grudnia 2008 r. nie muszą zawierać kwoty należności ogółem wyrażonej słownie. Możemy ją wyrazić tylko cyfrowo.

Faktury, tak jak dotychczas, mogą być wystawiane w walucie obcej. Jednak nadal kwoty podatku muszą być wykazane w złotych polskich. Oznacza to konieczność przeliczenia podstawy opodatkowania wykazanej w fakturze na złote i określenia należnego od niej VAT w złotych polskich. Począwszy od 1 grudnia 2008 r. do przeliczenia określonej podstawy opodatkowania w walucie obcej na złote podatnik powinien zastosować kurs średni danej waluty, ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego w VAT. Natomiast jeżeli przepisy dopuszczają wystawienie faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego, podatnik powinien zastosować średni kurs waluty ogłoszony przez NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury.

W większości przypadków obowiązek podatkowy w VAT powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT). Natomiast podatnik ma możliwość wystawienia faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego w przypadkach wymienionych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a oraz ust. 16b ustawy. Wynika z tego, że najczęściej podatnik będzie zobowiązany do dokonania przeliczenia kwot wyrażonych na fakturze w walucie obcej z zastosowaniem średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP na dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury (art. 31a ustawy o VAT).