Chcę zostać kierownikiem – i co dalej?

Współczesny manager, funkcjonujący w środowisku, którego rytm dyktowany jest przez ciągłe i wielokierunkowe zmiany, zdecydowanie musi być człowiekiem o szerokich horyzontach intelektualnych, musi wykazywać się kreatywnością w działaniu i odwagą w podejmowaniu decyzji.

To osoba posiadająca umysł otwarty na innowacje w biznesie i wewnętrzny „przymus” doskonalenia swoich kwalifikacji kierowniczych i nie tylko. Koniec końców to właśnie on ponosi odpowiedzialność za sprawowanie nadrzędnych funkcji zarządzania, którymi są:

• planowanie –czyli ustalanie celów i odpowiednich strategii ich osiągnięcia;
• organizowanie – opracowywanie zasad współpracy w celu osiągnięcia określonego celu;
• przewodzenie – kierowania działaniami podległego zespołu lub całej organizacji, związanymi z wykonywaniem zadań;
• kontrolowanie – bieżący nadzór i weryfikacja postępów realizacji zaplanowanych działań oraz ich efektów.

A jeśli pełni odpowiedzialne funkcje w szeregach najwyższej kadry zarządzającej przedsiębiorstwa, ponosi odpowiedzialność za całokształt zarządzania organizacją, wyznacza jej cele, opracowuje strategię i politykę firmy i reprezentuje ją na zewnątrz. A to już nie lada odpowiedzialność.

Polecamy: Jakie wartości są najważniejsze dla menedżerów?

Jakie zatem cechy osobowościowe powinien posiadać idealny kandydat ubiegający się o stanowisko w najwyższych strukturach firmy? 

Zasadniczą kwestią w funkcjach odgrywanych przez kierowników jest to, że powinni być wszechstronni, zwłaszcza w stosunkach międzyludzkich, a zatem niezwykle ważną rolę w ich pracy, oprócz wiedzy i doświadczenia, odgrywają umiejętności interpersonalne i społeczne. Wybitny manager posiada zdolność współpracowania z innymi ludźmi, rozumienia ich i motywowania zarówno indywidualnie, jak i grupowo. Posiada również pewne umiejętności koncepcyjne – czyli potrafi wykazać się zdolnością koordynowania i integrowania wszystkich interesów i działań organizacji.

Dzieje się tak za przyczyną posiadanych przez niego umiejętności postrzegania organizacji jako całości, rozumienia współzależności zachodzących między poszczególnymi jej częściami i przewidywania, w jaki sposób zmiany (nawet w najmniejszej jej części) wpłyną na całość. Umiejętności diagnostyczne i analityczne także nie są mu obce. Potrafi on dogłębnie zdiagnozować i przeanalizowanie problem oraz opracować stosowne jego rozwiązanie.