Jak dokumentować usługi, których miejscem świadczenia jest kraj inny niż Polska?

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8. ust. 1. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tejże ustawy. Obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług powstaje z chwilą wykonania usługi, a jeśli wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w siódmym dniu, licząc od dnia wykonania usługi.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n ustawy o VAT.

W myśl § 25 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawienia faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 212 poz. 1337 ze zm.) świadczący usługę, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, są obowiązani do wystawienia faktury VAT stwierdzającej w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Ponadto faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać właściwy i ważny numer identyfikacyjny, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej oraz:
1) adnotację, że podatek rozlicza nabywca lub
2) wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3) oznaczenie "odwrotne obciążenie".

Określenie statusu kontrahenta z Unii Europejskiej możliwe jest m.in. poprzez podanie przez niego numeru VAT oraz potwierdzenie, że numer identyfikacyjny VAT nabywcy jest ważny. Potwierdzenie ważności tego numeru może w wyniku weryfikacji  tego numeru identyfikacyjnego na stronie internetowej Komisji Europejskiej (pod adresem http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies).

Polecamy: Dla kogo jednorazowa amortyzacja?