Co to jest faktura VAT marża?

Faktura VAT marża jest szczególnym rodzajem faktury. Zgodnie z art. 119 i 120 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy świadczący usługi turystyczne i pośrednicy opodatkowani wystawiają faktury, które zawierają:

• oznaczenie Faktura VAT marża;
• imię i nazwisko lub nazwy (bądź skrócone nazwy) sprzedawcy i nabywcy, ich adresy oraz NIP-y;
• dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym (o takiej możliwości decyduje umowa zawarta pomiędzy stronami);
• nazwę towaru lub usługi, jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
• kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.

Redakcja poleca: JPK_VAT 2018 – Instrukcja wdrożenia

Wystawiając fakturę VAT-marża, sprzedawca nie wykazuje:

• ceny jednostkowej netto towaru lub usługi;
• wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług;
• stawki podatku;
• kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
• wartości sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu.

INFORAKADEMIA poleca: JPK_VAT 2018

Podatnicy wystawiający fakturę VAT marża nie mają prawa do wykazania na fakturze kwot podatku należnego od dokonanej dostawy towarów czy też świadczonej usługi. Jedynie w przypadku gdy nabywcą usług turystycznych jest podatnik VAT na fakturze należy wykazać odrębnie tę część kwoty należności, do której ma zastosowanie stawka VAT 0% (jest to kwota za usługi świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty poza terytorium UE).

Polecamy: Przedawnienie roszczeń z faktur VAT

W przypadku podatnika, który wykonuje czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika od:

• osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej polskim podatnikiem VAT lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
• polskich podatników VAT, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona (towary używane w rozumieniu art.43 ustawy o VAT albo zwolnienie podmiotowe u podatnika);
• podatników podatku od wartości dodanych, których dostawa również była zwolniona na zasadach odpowiadających powyższym (towary używane w rozumieniu art.43 ustawy o VAT albo zwolnienie podmiotowe u podatnika);
• podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana na zasadzie marży (od pośredników opodatkowanych);
• podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadzie marży (pośrednik opodatkowany), a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku (pośrednictwo opodatkowane).

Przychodem dla celów podatku dochodowego jest kwota należna z tytułu świadczonych usług, czyli wartość należności wynikająca z faktury VAT-marża, pomniejszona o podatek należny VAT od marży. Kosztami uzyskania przychodów w przypadku szczególnej procedury VAT będzie kwota brutto usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

System Faktur VAT marża daje nam możliwość opodatkowania podatkiem VAT tylko różnicy pomiędzy ceną nabycia a ceną sprzedaży, a nie całości obrotów uzyskanych przez podatnika. 

Podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług w systemie Faktur VAT marża jest marża, która stanowi różnicę między całkowitym przychodem ze sprzedaży, a ceną nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Sprzedawca odprowadza tylko podatek VAT od marży i nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od faktur zakupu.

Odliczenie VAT z faktury - na co uważać?

Definicja podstawy opodatkowania, która została określona w art. 120 ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług oznacza, że podatnik może wyliczyć marżę dopiero wówczas, gdy dokonuje sprzedaży danego towaru lub usługi, czyli dopiero gdy jest znana różnica pomiędzy całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą jaką zapłacił podatnik przy nabyciu. W przypadku uiszczenia zaliczki przez nabywcę przed sprzedażą, marża faktycznie jeszcze nie istnieje.

Polecamy: Pakiet żółtych książek - Podatki 2018

W przypadku otrzymania tego rodzaju zaliczki, należy wystawić fakturę oznaczoną jako „VAT marża”, przy czym kwota otrzymanej zaliczki nie będzie podlegała opodatkowaniu. W fakturze należy jedynie uwzględnić w kwocie brutto wartość otrzymanej zaliczki. Tak będzie również w przypadku otrzymania każdej kolejnej zaliczki na poczet nabycia towaru, aż do momentu, gdy łączna wartość zaliczek przekroczy kwotę nabycia. Dopiero wtedy pojawi się marża, podlegająca opodatkowaniu. Powstanie dodatnia różnica pomiędzy kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia.

Podsumowując, aby móc zastosować rozliczenie podatku w systemie VAT marża nabycie towarów lub usług musi nastąpić od osoby, która nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, podatnika zwolnionego podmiotowo od podatku, lub od podatnika, który przy dostawie zastosował zwolnienie przedmiotowe albo procedurę opodatkowania marży. Istotny jest tu fakt, że aby zastosować system VAT marża nabywca nie mógł odliczyć na poprzednim etapie podatku VAT.

Najlepszym przykładem stosowania procedury VAT-marża są komisy samochodowe. Komis najczęściej kupuje pojazd od osoby fizycznej na podstawie umowy kupna-sprzedaży lub umowy komisowej za określoną kwotę. Umowa nie określa kwoty podatku VAT, ponieważ taka transakcja nie podlega ustawie. Tym samym sprzedawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego. Ale sprzedawca jest płatnikiem podatku VAT i gdy dokona sprzedaży musi go naliczyć. Nie wylicza jednak kwoty podatku od całej ceny sprzedaży. Zaczyna od wyliczenia różnicy pomiędzy całkowita ceną sprzedaży, a ceną zakupu. Różnica jest kwotą prowizji brutto. Różnica pomiędzy prowizją brutto i netto jest kwotą podatku VAT, którą sprzedawca jest zobowiązany wpłacić do US.

Polecamy: Jak rozliczyć VAT - sprzedaż wysyłkowa