Wybór formy opodatkowania dochodów firmy

Spis treści

Wstęp

Zasady ogólne

Podatek „liniowy”

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Karta podatkowa

Limity ryczałtu ewidencjonowanego

Stawki karty podatkowej

Polecamy poradnik: Podatki 2014 część II - Przepisy wykonawcze z komentarzem

Wstęp

Gdy zakładasz spółkę z o.o. (dotyczy to również innych osób prawnych, czyli w szczególności spółki akcyjnej, spółdzielni, stowarzyszenia rejestrowego, fundacji) nie masz jednak wyboru – musisz płacić podatek dochodowy od osób prawnych (CIT).

Ale już w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą samodzielnie albo w formie spółek osobowych (chodzi tu o spółki cywilne, jawne, partnerskie, komandytowe i komandytowo-akcyjne) istnieje możliwość wyboru jednej z poniższych form opodatkowania:

Zasady ogólne - określone w ustawie z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – czyli w skrócie: płacenie podatku wg skali podatkowej (18% i 32%) od dochodu; Ta forma opodatkowania obowiązuje wszystkich tych podatników, którzy nie mogli lub nie zdążyli wybrać innej formy opodatkowania;

Podatek „liniowy” – na zasadach określonych w art. 30c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – czyli w skrócie: podatek wg jednej 19% stawki od uzyskanego dochodu;

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – czyli w skrócie: podatek płaci się nie od dochodu a od przychodu (nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów) wg stawek 3%, 5,5%, 8,5%, 17%, 20% - stawka zależy od rodzaju działalności

Karta podatkowa - na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – czyli w skrócie: podatek płaci się w stałych miesięcznych kwotach (ustalonych w decyzji naczelnika urzędu skarbowego), których wysokość jest uzależniona przede wszystkim od rodzaju usług, ilości zatrudnionych osób i ludności wielkości miejscowości, w której działalność jest prowadzona.

Warto jeszcze wspomnieć, że:
- podatnicy, będący osobami fizycznymi, uzyskujący przychody z działów specjalnych produkcji rolnej mogą płacić podatek na zasadach ogólnych albo na podstawie tzw. norm szacunkowych dochodu albo podatek liniowy;
- armatorzy rozliczają się wyłącznie na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Jak zmieni się prawo konkurencji w 2015 roku?

Koszty uzyskania przychodu w 2015 r.

Zasady ogólne

Jeżeli nie wybierzesz skutecznie żadnej szczególnej formy opodatkowania przed rozpoczęciem prowadzenia działalności to od początku „z automatu” będziesz zobowiązany do rozliczania się na podstawie ogólnych zasad ustalania dochodu i podatku określonych w ustawie z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód (różnica między przychodami a kosztami uzyskania przychodu) z działalności gospodarczej musi być ustalany na podstawie księgi przychodów i rozchodów albo na podstawie ksiąg rachunkowych.

Zasadą jest prowadzenie ksiąg rachunkowych na podstawie ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości. Dotyczy to w szczególności osób prawnych (np. spółek z o.o. i akcyjnych) ale także wszystkich spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych.

Polecamy: Karta podatkowa - poradnik użytkownika

Jednak obowiązku tego nie mają:
- osoby fizyczne,
- spółki cywilne osób fizycznych,
- spółki jawne osób fizycznych,
- spółki partnerskie,
- spółdzielnie socjalne,
jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły równowartości 1,2 mln euro. Takie podmioty mogą wybrać prowadzenie uproszczonej ewidencji dla celów podatku dochodowego w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Podmioty te (które do tej pory prowadziły książki przychodów i rozchodów) jednak po przekroczeniu w poprzednim roku limitu przychodów 1,2 mln euro (w 2009 roku kwoty 5.067.120,- zł), mają obowiązek prowadzenia w następnym roku (tu w 2010 r.) ksiąg rachunkowych (czyli tzw. pełnej rachunkowości).

Nawet jeżeli nie przekroczyły ww. limitu obrotów mogą z własnej woli prowadzić pełną rachunkowość od początku następnego roku obrotowego. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Za przychód z działalności gospodarczej uważa się (co do zasady) kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny VAT.

Oczywiście nie wszystkie ponoszone przez firmę koszty mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu (tzw. koszty podatkowe) i zostać użyte do pomniejszenia przychodu przed opodatkowaniem.

Zasadniczo kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT. Prawo pomniejszania przychodów z działalności gospodarczej o poniesione koszty jest jednym z podstawowych przywilejów podatników rozliczających się na zasadach ogólnych.

Obliczony dochód z działalności gospodarczej (przychody minus koszty podatkowe) podlega opodatkowaniu wg tzw. skali podatkowej.

Skala podatkowa na 2010 rok

Podatnicy rozliczający się wg skali mają obowiązek wpłacania zaliczek a podatek począwszy od miesiąca, w którym uzyskane dochody przekroczą kwotę wolną od podatku (w 2010 r. jest to kwota 3.091zł). Jednocześnie nie ma obowiązku składania deklaracji miesięcznych

Kwotę zaliczki na PIT pomniejsza się w pierwszej kolejności o zapłacone w roku podatkowym przez podatników składki na własne ubezpieczenie zdrowotne oraz osób współpracujących, wysokość odliczenia z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej 7,75% podstawy wymiaru składek.

Zaliczki na PIT za okres od stycznia do listopada opłaca się w terminie do dnia 20-go każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę należną za grudzień należy wpłacić w wysokości zaliczki za listopad w terminie do 20 grudnia.

Przy rozliczeniu kwartalnym zaliczki kwartalne za okres od I do III kwartału roku podatkowego opłaca się w terminie do 20-go każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Za ostatni kwartał roku w wysokości zaliczki za kwartał poprzedni, w terminie do 20 grudnia. Zaliczki za okresy kwartalne mogą uiszczać tylko tzw. mali podatnicy w rozumieniu art. 5a pkt 20 ustawy o PIT oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej,

Ponadto podatnicy opodatkowani na zasadach ogólnych (wg skali):

- zobowiązani są do dokonania rozliczenia rocznego, składając zeznanie podatkowe na druku PIT-36 w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym,

- mają prawo do ulg i odliczeń przewidzianych przepisami ustawy o PIT,

- mogą przekazać (za pośrednictwem organu podatkowego) wskazanej w zeznaniu organizacji pożytku publicznego kwotę nieprzekracającą 1% podatku należnego wynikającego z rocznego zeznania,

- mogą rozliczyć się wspólnie z małżonkiem lub na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci (o ile spełniają wymogi określone przepisami ustawy o PIT).

- mają prawo dokonać pomniejszenia osiągniętego dochodu o straty z lat ubiegłych (straty poniesione ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza) oraz o składki zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia społeczne, a także ubezpieczenia osób z nimi współpracujących,

- mogą opłacać PIT w formie uproszczonej; zaliczki na podatek ustala się wówczas w wysokości 1/12 kwoty obliczonej przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu podatkowym złożonym w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy (czyli np. zaliczki na 2010 r. powinny zostać obliczone na podstawie dochodu za rok 2008 – gdyż zeznanie za ten rok zostało złożone w 2009 r.); szczegółowe zasady korzystania z tej formy wpłacania zaliczek na podatek określają przepisy art. 44 ust. 6b – 6i ustawy o PIT;

- mają obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, ewidencji wyposażenia, kart przychodów pracowników (o ile nie prowadzą pełnej rachunkowości).

Komu opłaca się podatek liniowy?

Podatek „liniowy”

Niektórzy przedsiębiorcy, zwłaszcza ci osiągający duże dochody z działalności, aby „uciec” od skali podatkowej mogą wybrać tzw. podatek liniowy i płacić stałą stawkę 19% od uzyskanego dochodu na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT.

Aby jednak wybrać tą formę opodatkowania trzeba do 20 stycznia składać należy pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej 19% stawką podatku na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego – oświadczenie o wyborze podatku liniowego trzeba złożyć do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu dotyczy także lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (art. 9a ust. 2, ust.4 ustawy o PIT).

Wybór ten dotyczy wszystkich form prowadzenia działalności opodatkowanych na podstawie ustawy o PIT (czyli zarówno samodzielnej działalności, jak i prowadzonej w spółkach osób cywilnych).

Podatku liniowego nie mogą wybrać osoby przechodzący z umowy o pracę na tzw. samozatrudnienie.

Ustawa o PIT wyraźnie bowiem stanowi, że jeżeli podatnik, który wybrał podatek liniowy, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie (lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej) przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:
1) wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy, lub
2) wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym
- w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, to podatnik ten straci prawo do opodatkowania podatkiem liniowym.

Wtedy będzie zobowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Podobnie jak przy zasadach ogólnych podstawę opodatkowania stanowi tu dochód ustalany na podstawie prowadzonych ksiąg podatkowych, wynikający z różnicy nadwyżki przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Ponadto podatnicy opodatkowani podatkiem liniowym:

- opłacają zaliczkę na podatek wg stałej stawki 19%, którą stosuje się bez względu na wysokość osiągniętego dochodu,

- zaliczkę na podatek pomniejszają w pierwszej kolejności o zapłacone w roku podatkowym składki na własne ubezpieczenie zdrowotne oraz osób współpracujących; wysokość odliczenia z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej 7,75% podstawy wymiaru składek,

- nie mają obowiązku składania deklaracji miesięcznych,

- opłacają zaliczki na podatek za okres od stycznia do listopada w terminie do dnia 20-go każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, zaliczkę należną za grudzień należy wpłacić w wysokości zaliczki za listopad w terminie do 20 grudnia;

Polecamy: Jak wybrać formę opodatkowania firmy

Przy rozliczeniu kwartalnym zaliczki kwartalne za okres od I do III kwartału roku podatkowego opłaca się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka, a za ostatni kwartał roku w wysokości zaliczki za kwartał poprzedni, w terminie do 20 grudnia. Zaliczki za okresy kwartalne mogą uiszczać tylko tzw. mali podatnicy w rozumieniu art. 5a pkt 20 ustawy o PIT oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej,

- zobowiązani są do dokonania rozliczenia rocznego, składając zeznanie podatkowe na druku PIT-36L w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym,

- mają prawo dokonać pomniejszenia osiągniętego dochodu o straty z lat ubiegłych (straty poniesione ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza) oraz o składki zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia społeczne, a także ubezpieczenia osób z nimi współpracujących,

- za pośrednictwem organu podatkowego mogą przekazać wskazanej w zeznaniu organizacji pożytku publicznego kwotę nie przekraczającą 1% podatku należnego wynikającego z zeznania PIT-36L,
- nie mogą rozliczyć się wspólnie z małżonkiem lub na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci; nie mogą również odliczyć ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

Rozliczający się w formie podatku liniowego mają możliwość opłacania podatku w formie uproszczonej. Zaliczki na podatek ustala się wówczas w wysokości 1/12 kwoty obliczonej przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 19% od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu podatkowym złożonym w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy (przykładowo zaliczki na 2011 r. zostaną obliczone z dochodu za rok 2009 – gdyż zeznanie za ten rok zostało złożone w 2010 r.).

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Korzystać z tej formy opodatkowania mogą tylko osoby fizyczne uzyskujące przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie lub w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych.

Ryczałt płaci się na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (zwaną dalej „uzpd”).

Opodatkowany jest tu przychód. Nie ustala się dochodu, zatem nie uwzględnia się kosztów. Dlatego nie jest to dogodna forma opodatkowania dla przedsiębiorców mających wysokie koszty działalności – ci powinni raczej wybrać zasady ogólne lub podatek liniowy.

Stawki ryczałtu

Stawki ryczałtu są różne, zależą od rodzaju działalności i są wymienione w art. 12 uzpd.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

20% przychodów:
- osiąganych w zakresie wolnych zawodów takich jak lekarze, dentyści, pielęgniarki, położne, tłumacze, nauczyciele;

17 % przychodów ze świadczenia usług m.in.:
- pośrednictwa w sprzedaży pojazdów mechanicznych, pośrednictwa w sprzedaży części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych,
- hoteli,
- parkingowych
- obsługi centrali wzywania radio-taxi
- organizatorów i pośredników turystycznych,
- zarządzania nieruchomościami,
- pozyskiwania personelu
- dezynfekcji i tępienia szkodników,
- fotograficznych,
- organizowania wystaw, targów;

8,5 % przychodów m.in. z:
- najmu i dzierżawy,
- działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5 %,
- usług związanych z prowadzeniem przedszkoli,
- prowizji uzyskanej przez komisanta ze sprzedaży na podstawie umowy komisu,
- prowizji uzyskanej przez kolportera prasy na podstawie umowy o kolportaż prasy,

5,5% przychodów:
- z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton,
- uzyskanej prowizji z działalności handlowej w zakresie sprzedaży jednorazowych biletów komunikacji miejskiej, znaczków do biletów miesięcznych, znaczków pocztowych, żetonów i kart magnetycznych do automatów,

3,0% przychodów m.in. z :
- działalności gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%,
- działalności usługowej w zakresie handlu,

Jeżeli podatnik prowadzi działalność, z której przychody są opodatkowane różnymi stawkami - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych ustala się według stawki właściwej dla przychodów z każdego rodzaju działalności, pod warunkiem że ewidencja przychodów jest prowadzona w sposób umożliwiający określenie przychodów z każdego rodzaju działalności.

Jeżeli podatnik prowadzi w roku podatkowym działalność gospodarczą opodatkowaną inaczej niż ryczałtem, a chciałby wybrać ryczałt musi zdążyć do 20 stycznia roku następującego złożyć do urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Jeżeli podatnik jest opodatkowany ryczałtem, może zrezygnować z tej formy również do 20 stycznia roku następującego po roku podatkowym, składając zawiadomienie w formie pisemnej do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania. Jeżeli tylko zrezygnuje z ryczałtu i nie złoży żadnego oświadczenia o wyborze karty podatkowej, czy podatku liniowego - będzie to równoważne z wyborem tzw. zasad ogólnych (skala podatkowa).

Jeżeli płacisz ryczałt i chciałbyś nadal rozliczać się w tej formie – nie musisz składać żadnych oświadczeń i tak w roku następującym po roku podatkowym pozostaniesz „ryczałtowcem”.

Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (…) jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Natomiast jeżeli płacisz w roku podatkowym ryczałt co miesiąc, a chciałbyś płacić raz na kwartał musisz zdążyć do 20 stycznia roku nastepnego ze złożeniem do urzędu skarbowego zawiadomienia o wyborze opłacania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych co kwartał.

Jeśli natomiast działalność rozpoczynasz w trakcie roku podatkowego, to oświadczenie o wyborze ryczałtu musi zostać złożone do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Ponadto w ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych:
- podatnicy mają obowiązek prowadzić ewidencję przychodów, wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję wyposażenia, karty przychodów pracowników oraz posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów,
- ryczałt od przychodów ewidencjonowanych pomniejsza się w pierwszej kolejności o zapłaconą w roku podatkowym przez podatnika składkę na ubezpieczenie zdrowotne, o ile nie została odliczona od podatku dochodowego (PIT), wysokość odliczenia z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej 7,75% podstawy wymiaru składek,
- ryczałt opłaca się za okresy miesięczne do dnia 20-go następnego miesiąca lub kwartalnie do dn. 20-go następnego miesiąca po zakończeniu kwartału, przy czym za grudzień i ostatni kwartał ryczałt opłaca się w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku,
- nie ma obowiązku składania deklaracji miesięcznych,
- podatnicy obowiązani są złożyć w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym zeznanie według wzoru PIT-28,
- podatnicy mają możliwość skorzystania z większości ulg i odliczeń przewidzianych dla podatników opodatkowanych według skali podatkowej,
- podatnicy za pośrednictwem organu podatkowego mogą przekazać wskazanej w zeznaniu organizacji pożytku publicznego kwotę nieprzekraczającą 1% podatku należnego wynikającego z zeznania,
- podatnicy nie mogą rozliczyć się wspólnie z małżonkiem lub na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci; nie mogą również odliczyć ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

W 2010 roku ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mogli opłacać podatnicy kontynuujący działalność gospodarczą, którzy w 2009 roku.:
- uzyskali przychody z działalności prowadzonej wyłącznie samodzielnie w wysokości nieprzekraczającej 633.420 zł (150.000 euro × 4,2228 zł/euro),
- uzyskali przychody z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wszystkich wspólników nie przekroczyła kwoty 633.420 zł,

Ponadto prawo do kwartalnego opłacania ryczałtu w 2011r. będą mieli podatnicy, których przychody z działalności prowadzonej samodzielnie albo przychody spółki w 2010r. nie przekroczyły kwoty 98.662,50 zł (równowartość 25.000 euro).

Limit obrotów osiągniętych w 2010 r. uprawniający do opodatkowania w formie ryczałtu w 2011 roku wynosi 591.975 zł (a limit dla kwartalnego rozliczania: 98.662,50 zł).

Karta podatkowa

To najprostsza forma opodatkowania ale nie każdy może z niej skorzystać. Przewidziana jest dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą indywidualnie lub w formie spółki cywilnej osób fizycznych. Ale i nie wszystkie przedsiębiorcze osoby fizyczne mogą tak się rozliczać.

Podmioty, które mogą rozliczać podatek w tej formie określone zostały w art. 23 i załącznikach 3 i 4 do ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (zwaną dalej „uzpd”). To przede wszystkim osoby świadczące usługi dla ludności w niewielkim rozmiarze, często bez zatrudniania pracowników.

Podatnicy ci nie obliczają dochodu i bez względu na jego wysokość płacą co miesiąc stałą kwotę podatku, ustaloną w decyzji naczelnika urzędu skarbowego. Wysokość kwot podatku jest uzależniona przede wszystkim od rodzaju usług, ilości zatrudnionych osób i ludności wielkości miejscowości, w której działalność jest prowadzona.

Przykładowo ślusarz prowadzący zakład w miejscowości liczącej 20 tys. mieszkańców i zatrudniający 1 pracownika płaci co miesiąc 591 zł podatku niezależnie od tego jaki dochód uzyska. Stolarz w takiej samej sytuacji zapłaci 546 zł miesięcznie, a krawiec tylko 264 zł.

Działający samodzielnie w miejscowości powyżej 50 tys. mieszkańców fryzjer damski zapłaci 141 zł miesięcznego podatku ale jeżeli zatrudnia jednego pracownika, to stawka rośnie do 350 zł. Fryzjer męski ma niższe stawki – w sytuacji analogicznej do ww.: 122 zł i 297 zł.

Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej nie muszą:
- prowadzić ksiąg rejestrujących obrót,
- składać zeznań podatkowych ani
- wpłacać zaliczek na podatek dochodowy.

Są jednak obowiązani wydawać na żądanie klienta rachunki i faktury, stwierdzające sprzedaż wyrobu, towaru lub wykonanie usługi. Muszą też przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków i faktur w okresie pięciu lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym wystawiono rachunek lub fakturę.

Podobnie jak w przypadku ryczałtu wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, podatnik składa nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w trakcie roku podatkowego – przed rozpoczęciem działalności. Wniosek składa się na formularzu PIT-16

Raz złożony wniosek jest skuteczny również w latach następnych (o ile nie nastąpi rezygnacja z karty bądź utrata prawa do opodatkowania w tej formie).

Przy rozliczeniu się w formie karty podatkowej:
- podatek należy wpłacić do dnia 7-go każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za grudzień do dnia 28-go grudnia,
- podatek w formie karty podatkowej wynikający z decyzji można obniżyć o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaconej w roku podatkowym, o ile nie została odliczona od podatku dochodowego; wysokość odliczenia z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej 7,75% podstawy wymiaru składek,
- podatnicy zobowiązani są prowadzić karty przychodów pracowników,
- w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym, podatnicy zobowiązani są złożyć deklarację PIT-16A o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego,

Podatnicy rozliczający się w formie karty podatkowej nie mogą rozliczyć się wspólnie z małżonkiem ani na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci. Nie mogą również skorzystać z ulgi z tytułu wychowywania dzieci i większości innych ulg.

Paweł Huczko