Jak prowadzić działalność w domu

Jakie zobowiązania wobec fiskusa

Przedsiębiorca, który zechce wykorzystywać cały dom lub nawet tylko jego część na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, musi upublicznić ten fakt już w momencie rejestrowania działalności gospodarczej, o ile będzie to siedziba firmy.

Zgodnie z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wniosek o wpis do ewidencji składa się na formularzu zgodnym z określonym wzorem urzędowym. Wniosek o dokonanie wpisu do ewidencji zawiera m.in. oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu, adres do doręczeń przedsiębiorcy oraz adres, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza, a jeżeli przedsiębiorca wykonuje działalność poza miejscem zamieszkania - adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony. W związku z tym przy rejestracji należy okazać tytuł prawny do lokalu. Może być nim umowa najmu, ale i - jak w omawianym przypadku - akt własności.

Siedziba przedsiębiorstwa powinna też być podana dla celów podatkowych. Jeśli przedsiębiorca podatnik ma już nadany numer identyfikacji podatkowej (NIP), powinien zaktualizować wpis do tego rejestru. Zgodnie z przepisami ustawy o PIT dla celów podatkowych przez siedzibę przedsiębiorstwa rozumie się miejsce położenia przedsiębiorstwa wskazane w koncesji, zezwoleniu lub zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej albo w rejestrze przedsiębiorców, a w razie niedopełnienia tych obowiązków albo gdy działalność jest wykonywana bez posiadania zorganizowanego zakładu - miejsce zamieszkania osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą; w przypadku spółek cywilnych osób fizycznych - siedzibę spółki, a jeśli nie można ustalić siedziby spółki - miejsce zamieszkania jednego ze wspólników.

Natomiast wykorzystywanie domu na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej spowoduje także wzrost obciążeń fiskalnych z tytułu podatku od nieruchomości.

Trzeba przy tym pamiętać o kilku sprawach.

Po pierwsze, podstawę opodatkowania dla budynków lub ich części stanowi powierzchnia użytkowa. Uwzględnia ona również piwnice i poddasza. Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50 proc., a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się.

Po drugie, wysokość stawki podatku od nieruchomości ustala rada gminy, w drodze uchwały, z tym że stawki od budynków lub ich części nie mogą przekroczyć rocznie 0,51 zł od 1 mwk. powierzchni użytkowej. Jednakże dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej maksymalna stawka może wynosić nawet 17,31 zł od 1 mkw. powierzchni użytkowej.