Udział w zyskach określa umowa

Spółkę cywilną można założyć dla każdego celu gospodarczego, który może polegać na prowadzeniu przedsiębiorstwa albo zrealizowaniu jakiegoś jednorazowego przedsięwzięcia (np. wystąpienie w przetargu o zamówienie publiczne). Każdy ze wspólników zobowiązuje się w umowie spółki do oznaczonych działań dla realizacji tego wspólnego celu.

Współdziałanie wspólników może polegać na wniesieniu wkładów, chociaż obowiązek ten nie musi obciążać wszystkich wspólników. Wspólnik może zobowiązać się do innych, niż wniesienie wkładu, działań (np. do powstrzymania się od pewnych działań konkurencyjnych, które mogą obniżyć zyski spółki). Wkład wspólnika może mieć charakter zarówno pieniężny, jak i niepieniężny. Może on polegać na wniesieniu do spółki własności rzeczy (np. ruchomości lub nieruchomości), na wniesieniu innych praw majątkowych (np. wierzytelności) albo na świadczeniu usług (np. usługi w zakresie marketingu i reklamy).

Wniesienie do spółki własności ruchomości lub nieruchomości tytułem wkładu polega na przeniesieniu własności rzeczy na wszystkich wspólników. Może to nastąpić przez sam fakt zawarcia umowy spółki w razie wniesienia własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości, np. samochód. W przypadku rzeczy oznaczonych co do gatunku (np. paliwo, surowce) konieczne jest ponadto wydanie rzeczy. Należy też pamiętać, że skuteczne przeniesienie własności nieruchomości wymaga zachowania formy aktu notarialnego.

W umowie spółki wspólnicy rozstrzygają o rodzaju i wysokości wkładów, a także terminie i miejscu ich wniesienia. Jeśli umowa spółki nie stanowi inaczej, domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość.

Wkłady wniesione przez wspólników do spółki oraz rzeczy i prawa nabyte w czasie jej trwania stanowią wspólny majątek wspólników. Jest on organizacyjnie wyodrębniony z majątków osobistych wspólników i podlega szczególnym regulacjom służącym zapewnieniu jego niepodzielności przez cały czas trwania spółki. Wspólność majątku wspólników ma charakter wspólności łącznej. Cechuje się ona brakiem określenia udziałów wspólników w czasie trwania spółki. Wspólnik nie może w czasie trwania spółki rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani też udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku, jak również nie może on w tym samym czasie domagać się podziału tego majątku. W czasie trwania spółki wierzyciel osobisty wspólnika (tj. mający wierzytelność wynikającą z zobowiązania zaciągniętego poza zakresem działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej) nie może żądać zaspokojenia z jego udziału we wspólnym majątku wspólników ani z udziału w poszczególnych składnikach tego majątku. Wspólny majątek wspólników ulega podziałowi dopiero po rozwiązaniu spółki.