Sezon grzewczy 2012 / 2013 – jak płacić mniej za ogrzewanie

GUS poinformował właśnie, że ceny nośników energii wzrosły w ostatnich 12 miesiącach średnio o 5,7%. Najszybciej drożał gaz (o 7,7% r/r), a najwolniej opał (3,4% r/r).

Szczególnie więc użytkowników „błękitnego paliwa” cieszyć mogą informacje o prawdopodobnej obniżce stawek od nowego roku. Niemniej jednak w tym sezonie grzewczym większość osób może za ogrzewanie zapłacić więcej niż w poprzednim. Ile?

W przypadku 50-metrowego mieszkania w nieocieplonym bloku z wielkiej płyty w tym sezonie grzewczym rachunek za ciepło może opiewać na 2,4 tys. zł (ogrzewanie z miejskiej sieci), a w przypadku 150-metrowego domu z lat 90-tych może być to około 3 tys. zł w przypadku ogrzewania węglem lub 5,6 tys. zł w przypadku wykorzystania gazu.

Szacunkowe koszty ogrzewania:

50-metrowe mieszkanie w bloku z wielkiej płyty:

a) Koszt za 1 kWh energii z sieci miejskiej to ponad 0,16 zł (dane STOEN zaktualizowane o dane GUS),
b) Zapotrzebowanie na energię wynosi prawie 300 kWh na m kw. rocznie (zgodnie z szacunkami portalu infookno.pl dla budynków wzniesionych przed 1985 rokiem).

150-metrowy dom jednorodzinny z lat 90-tych o przeciętnym ociepleniu:

a) Koszt za 1 kWh energii wytworzonej w kotle węglowym o sprawności 60% to ponad 0,15 zł (dane Viessmann zaktualizowane o dane GUS),
b) Koszt kWh energii wytworzonej w kotle gazowym o sprawności 85% to niecałe 0,29 zł (dane Viessmann zaktualizowane o dane GUS),

Zapotrzebowanie na energię przeciętnie ocieplonego budynku wynosi 130 kWh na m kw. rocznie (zgodnie z szacunkami portalu kotly.pl).

Na gruntowną modernizację już za późno

Największe zmiany w kosztach ogrzewania można zauważyć przeprowadzając gruntowną termomodernizację. Wymiana okien na energooszczędne, ocieplenie dachu i ścian to działania, które są niezbędne, aby polepszyć charakterystykę energetyczną nieruchomości.

Nawet w przypadku budynku z wielkiej płyty możliwe jest dzięki temu zbliżenie zapotrzebowania na energię do tego jaki obserwować można w nowych budynkach. Problem jednak w tym, że w przypadku bloku jeden właściciel nie przeprowadzi takiej modernizacji sam i musi do tego przekonać spółdzielnię lub wspólnotę.

Pod tym względem w lepszej sytuacji są mieszkańcy domów jednorodzinnych, którzy po uzyskaniu wymaganych zezwoleń administracyjnych (o ile takie są potrzebne) mogą przystąpić do prac.

Nawet jednak oni nie mają wpływu na panujący teraz za oknem mróz uniemożliwiający podjęcie części prac (na przykład remontu elewacji lub wymiany grzejników). Nie znaczy to jednak, że w tym roku rachunki za ogrzewanie muszą być wyższe niż zeszłoroczne. Często, aby tak nie było, wystarczy przestrzegać kilku prostych zasad.

Co więcej większość z nich nic nie kosztuje poza zmianą nawyków domowników. Home Broker bazując na wyliczeniach specjalistycznych portali przygotował listę 6 takich rozwiązań. Ich przestrzeganie może w skrajnym przypadku pozwolić na obniżenie rachunków za ogrzewanie 50-metrowego mieszkania w wielkiej płycie nawet o 940 zł, a w 150-metrowym domu jednorodzinnym ogrzewanym węglem nawet o 1180 zł.

PIT od odsetek z lokaty terminowej overnight

Druki PIT 2012 / 2013 - PIT-37, PIT-36 i inne formularze do rozliczeń rocznych

Karta podatkowa 2013 - stawki

1. Zasłaniaj okna

Po pierwsze trzeba zauważyć, że najcieńszą barierą dla uciekającego z domu ciepła są okna. Korzystając więc z faktu, że zimą dni są krótsze nie zapominajmy o zasłanianiu okien po zmroku. Będą one stanowiły kolejną barierę dla uchodzącego z mieszkania ciepła, co pozwoli na oszczędności.

Oczywiście byłyby one największe gdyby zamknąć rolety zewnętrzne, ale te są na wyposażeniu mniejszej części nieruchomości w Polsce. Nawet jednak zasłonięcie firanek, rolet czy żaluzji stanowić będzie dodatkową barierę dla uciekającego ciepła.

2. …a nie grzejniki

Ale uwaga! Błędem jest zasłanianie grubymi kotarami, meblami czy nawet firankami grzejników. Tworzy to bowiem barierę dla ciepła, które grzejniki powinny przecież oddawać do wewnątrz pokoi bez żadnych przeszkód.

Co ciekawe spółdzielnia mieszkaniowa Hutnik z Sosnowca szacuje na przykład, że zabudowane grzejniki mogą odpowiadać za zwiększenie o 20% strat ciepła. W przypadku mieszkania o powierzchni 50 m kw. i trzykrotnie większego domu roczna oszczędność na ogrzewaniu w przypadku likwidacji zabudowy grzejnika może wynieść odpowiednio nawet 480 i 600 zł.

3. Zatrzymaj ciepło wewnątrz

Jedyną stroną, od której grzejnik powinien być odizolowany, jest ściana zewnętrzna. Warto zainwestować więc w ekrany zagrzejnikowe. Jest to po prostu najczęściej płachta styropianu powleczona cienką folią. Odbija ona ciepło w kierunku pokoju i ogranicza straty ciepła przenikającego przez ściany.

Zgodnie z szacunkami portalu termodom.pl zastosowanie tego rozwiązania może ograniczyć zapotrzebowanie na ciepło o od 2,5 do 5% rocznie. W przypadku mieszkania o powierzchni 50 m kw. i trzykrotnie większego domu roczna oszczędność na ogrzewaniu może wtedy wynieść odpowiednio 90 i 110 zł. Koszt założenia ekranów jest znikomy. Rulon o wymiarach 50 cm na 5 m kosztuje często mniej niż 20 złotych. Ta niewielka inwestycja powinna więc zwrócić się z nawiązką już po pierwszym sezonie grzewczym.

4. Jeśli możesz – różnicuj temperaturę

Często pojawiającą się radą, która ma pomóc w racjonalnym wykorzystaniu ciepła jest różnicowanie ilości ciepła dostarczanego do każdego pomieszczenia. W praktyce może okazać się to kłopotliwe, bo wymaga, aby drzwi od poszczególnych pokoi były pozamykane i możliwie szczelne. Uznaje się, że w łazience powietrze powinno być ogrzane do 22 stopni.

W pokoju dziennym powinno panować 20 stopni, a w sypialni około 17-18. Trzeba oczywiście pamiętać, że temperatura uznawana za komfortową jest różna w przypadku konkretnych osób.

Niemniej jednak szacunki pokazują, że obniżenie o jeden stopień temperatury w mieszkaniu lub domu skutkuje obniżeniem zapotrzebowania na energię cieplną o 5 – 6% rocznie.

W przypadku mieszkania o powierzchni 50 m kw. i trzykrotnie większego domu roczna oszczędność na ogrzewaniu może wynieść odpowiednio 130 i 165 zł przy obniżeniu temperatury tylko o jeden stopień Celsjusza. Nie chodzi tu jednak o to, aby prowadzić drobiazgowy monitoring rozkładu temperatur w każdym pomieszczeniu.

Rzadko która nieruchomość posiada bowiem odpowiednie instalacje, pozwalające dokładnie zarządzać temperaturami w pokojach. W praktyce wystarczy po prostu odpowiednie ustawienie termostatów na grzejnikach i pamiętanie o zamykaniu drzwi pomiędzy izbami.