Deklaracja na podatek od środków transportowych

Jak złożyć deklarację

Podatnicy składają deklaracje na podatek od środków transportowych na formularzu określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z 18 października 2007 r. Należy zatem złożyć deklarację na formularzu DT-1 z indeksem 3. Gdy ilość posiadanych środków transportu sprawia, że nie mieszczą się one w formularzu DT-1, należy dołączyć do niego załącznik DT-1/A. W przypadku zaistnienia okoliczności powodujących zmianę lub wygaśnięcie obowiązku podatkowego (np. sprzedaży samochodu ciężarowego) podatnik podatku od środków transportowych jest obowiązany złożyć korektę tej deklaracji. Podatnik musi składać DT-1 również w przypadku zmiany miejsca zamieszkania lub siedziby.

Deklarację należy złożyć gminnemu organowi podatkowemu, czyli wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta. Organem właściwym w sprawach podatku od środków transportowych jest organ podatkowy, na którego terenie znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika. W przypadku przedsiębiorstwa wielozakładowego lub podmiotu, w którego skład wchodzą wydzielone jednostki organizacyjne - właściwy jest organ podatkowy, na którego terenie znajduje się zakład lub jednostka posiadająca środki transportowe podlegające opodatkowaniu (art. 9 ust. 7 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych; dalej: upol). Gdy istnieje współwłasność środka transportowego, organem właściwym jest organ podatkowy odpowiedni dla osoby lub jednostki organizacyjnej, która została wpisana jako pierwsza w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.

Składając deklarację, warto sprawdzić, czy dany środek transportowy nie korzysta ze zwolnień od podatku. Zwolnienia z podatku od środków transportowych określa art. 12 upol. Rada gminy może wprowadzić w drodze uchwały inne zwolnienia przedmiotowe.

Rada gminy określa, w drodze uchwały, wysokość stawek podatku od środków transportowych. Stawki te nie mogą jednak przekroczyć stawek maksymalnych ogłaszanych w obwieszczeniu MF (stawki te publikujemy w dodatku do bieżącego numeru Mk „WSKAŹNIKI i stawki”).

Przy określaniu stawek rada gminy może różnicować ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności wpływ środka transportowego na środowisko naturalne, rok produkcji albo liczbę miejsc do siedzenia (art. 10 ust. 2 upol). Stosowanie stawki preferencyjnej może być uzależnione od przedłożenia wymaganych przez gminę dokumentów (na przykład: niektóre miasta wprowadzają stawki preferencyjne dla właścicieli, którzy przedłożą dokumenty poświadczające spełnianie normy jakościowej dotyczącej emisji spalin EURO 4 lub EURO 5).