ZUS nie odda błędnie wyliczonego zasiłku

Sąd I instancji oddalił odwołanie pracodawcy stwierdzając, iż przyznana przez pracodawcę nagroda nie powinna być wliczona do podstawy wymiaru zasiłku. Zgodnie bowiem z art. 41 ust 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. nr 60 poz. 636) – przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, jeżeli przepisy o wynagradzaniu nie przewidują zmniejszania ich za okres pobierania zasiłku.

Takie samo stanowisko zajął sąd II instancji. Wyrok ten został zaskarżony przez pracodawcę – płatnika, który argumentował, że w przepisach płacowych pracodawcy istnieje możliwość utraty albo zmniejszenia nagrody w czasie choroby pracownika. Ponadto wysokość zasiłku wylicza się na podstawie wynagrodzenia w którego skład wchodzi nie tylko wynagrodzenie zasadnicze ale także inne dodatki i nagrody (art. 42 ust 1 ustawy) i dlatego nagroda ta mogła zostać wliczona do podstawy wymiaru zasiłku.

Sąd Najwyższy oddalił kasację. W ustnym uzasadnieniu stwierdził, że nagroda ta nie stanowiła wynagrodzenia, bo nie była faktycznie wypłacona, a jedynie przyznana. Pracodawca błędnie zaliczył ten składnik do wynagrodzenia. Sąd wskazał, że gdyby nagrodę rzeczywiście wypłacono, płatnik mógłby wliczyć ją do podstawy wymiaru zasiłku.

Sygn. akt III UK 65/05