Bony towarowe dla pracowników
REKLAMA
Od stycznia 2004 roku lista pozapłacowych świadczeń rzeczowych, dzieki którym można było zmniejszyć koszty i uzyskać zwolnienia podatkowe, zarówno po stronie pracodawcy, jak i pracownika, znacznie się skróciła.
W polskich przedsiębiorstwach opieka socjalna nad pracownikiem ogranicza się do dofinansowania wczasów krajowych, ubezpieczeń, kosztów podstawowego leczenia oraz do subsydiowania posiłków oraz paczek świątecznych.
W Europie Zachodniej przedsiębiorstwa wynajmują firmy, które pomagają im tworzyć i budować odpowiednie do ich potrzeb programy lojalnościowe i motywacyjne dla pracowników, na które składają się różne bonusy.
Z okazji świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy, polskie firmy finansują pracownikom bony towarowe, za które mogą oni nabyć to, co chcą i potrzebują w sieci kilkudziesięciu tysięcy sklepów, z którymi emitenci bonów mają podpisane umowy.
Pracodawca ma do wyboru ofertę pięciu niezależnych emitentów oraz sieci hipermarketów, które po wejściu w życie znowelizowanej ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji 10 listopada 2002 roku nie zaprzestały emitować bonów, a jedynie zrezygnowały ze stosowania upustów i rozszerzyły sieć punktów akceptujących o placówki handlowe i punkty usługowe innych firm.
Zmiany w ustawach podatkowych na początku 2004 roku mniej zaszkodziły pracodawcom, którzy według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) z dnia 15 lutego 1992 r. (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nadal wliczają wartość zakupionych bonów w koszty uzyskania przychodu, nie płacą VAT ani składek ZUS. Warunkiem do uzyskania ulgi podatkowej i składkowej przez zakład pracy jest przeznaczenie na ten cel środków zgromadzonych w zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Zasady tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i zasady gospodarowania środkami tego funduszu reguluje ustawa z dnia 4 marca 1994 r. (t.j. Dz.U. z 1996 r. nr 70, poz. 335 z późn. zm.).
REKLAMA
REKLAMA