Spółka partnerska jako pracodawca

Spółka partnerska jest spółką osobową utworzoną w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej działalność gospodarczą pod własną firmą. Wyróżnia ją wiele elementów. Po pierwsze to, że wspólnikami (zwanymi tu partnerami) mogą być tylko osoby wykonujące tzw. wolny zawód (art. 87 § 1 k.s.h.). Kodeks spółek handlowych wymienia następujące wolne zawody: adwokata, aptekarza, architekta, inżyniera budownictwa, biegłego rewidenta, brokera ubezpieczeniowego, doradcy podatkowego, maklera papierów wartościowych, doradcy inwestycyjnego, księgowego, lekarza, lekarza dentysty, lekarza weterynarii, notariusza, pielęgniarki, położnej, radcy prawnego, rzecznika patentowego, rzeczoznawcy majątkowego i tłumacza przysięgłego. Inne wolne zawody wskazują szczegółowe regulacje.

Każdy z partnerów może reprezentować spółkę (działać na zewnątrz) samodzielnie, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 96 § 1 k.s.h.). Każdy partner ma też prawo prowadzenia spraw spółki (działania „do wewnątrz”).

Co ciekawe, spółka partnerska jest spółką osobową, w której partnerzy mogą wyłączyć prawo do osobistego jej reprezentowania i przekazać tę kompetencję zarządowi, który działa wówczas na zasadach analogicznych do zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 97 § 1 k.s.h.).

Spółka partnerska ma zarówno zdolność prawną, jak i zdolność do czynności prawnych. W szczególności może zatrudniać i zwalniać pracowników. Skoro może ją reprezentować co do zasady każdy z partnerów samodzielnie, to zarówno zatrudnić, jak i zwolnić pracownika może pojedynczy wspólnik. Kwestia reprezentacji w stosunkach umownych, a także w czynnościach z zakresu prawa pracy nie odbiega od regulacji w tym zakresie dotyczących innych podmiotów.

Istotna odrębność spółki partnerskiej od innych spółek osobowych związana jest z kwestiami dotyczącymi odpowiedzialności spółki i partnerów.

Ze względu na to, że spółka partnerska jest spółką osobową, wspólnicy odpowiadają za jej zobowiązania całym majątkiem, jeżeli spółka nie ma majątku wystarczającego do pokrycia zobowiązań (art. 89 w zw. z art. 31 k.s.h.). Co do zasady w spółce osobowej wspólnicy odpowiadają solidarnie.

W spółce partnerskiej partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki:

• powstałe w związku z wykonywaniem przez pozostałych partnerów wolnego zawodu w spółce,

• będące następstwem działań lub zaniechań osób zatrudnionych przez spółkę na podstawie umowy o pracę lub innego stosunku prawnego, które podlegały kierownictwu innego partnera przy świadczeniu usług związanych z przedmiotem działalności spółki (art. 95 § 1 k.s.h.).

Wspólnicy (wszyscy albo niektórzy) mogą dobrowolnie przyjąć odpowiedzialność solidarną, a zatem odpowiedzialność bez wskazanego wyżej ograniczenia (art. 95 § 2 k.s.h.).