Umowy między spółką kapitałową a członkiem zarządu

W umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników (art. 210 § 1 k.s.h.). Analogiczną regulację zawiera art. 379 § 1 k.s.h. w odniesieniu do spółki akcyjnej. Przepisy te są wyjątkiem od ogólnych zasad reprezentacji spółki przez zarząd z art. 201 § 1 i art. 204 k.s.h. (w przypadku spółki akcyjnej - art. 368 § 1 i art. 372 k.s.h.), które przyznają zarządowi bezwarunkowe prawo reprezentacji wobec osób trzecich.

Członek zarządu jednak nie jest w żadnym razie w stosunku do spółki osobą trzecią. Zarząd, poza wykonywaniem bieżącej działalności spółki i reprezentowaniem jej, jest także instytucją zaufania publicznego¹. Oznacza to m.in., że ma obowiązek działać dla dobra spółki, a działanie na szkodę spółki podlega sankcji karnej (art. 585 k.s.h.). Obowiązek działania dla dobra spółki może jednak być narażony w sytuacji różnego rodzaju konfliktu interesów. Te sytuacje konfliktu interesów zostały unormowane m.in. w art. 209-211 k.s.h. (w odniesieniu do spółki akcyjnej - w art. 377 i 379-380 k.s.h.).

Artykuły 210 i 379 k.s.h. są bowiem tylko dwoma z wielu możliwych przypadków, w których występuje kolizja interesów między członkiem zarządu a spółką. Kolizja ta wiąże się właśnie z zawieraniem przez spółkę umów z osobami mającymi znaczny wpływ na jej funkcjonowanie. Właśnie dlatego w art. 210 i 379 k.s.h. wyłączono ogólne zasady reprezentacji przez zarząd.

Stosownie do obecnie jednolicie przyjmowanej w orzecznictwie i doktrynie interpretacji (przykładowo wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 6 września 1995 r., I ACR 595/95, Lex Polonica nr 325177, A. Kidyba, Kodeks spółek handlowych. Komentarze, Zakamycze 2005, tom I, s. 943) art. 379 i 210 k.s.h. dotyczą wszelkich umów między członkiem zarządu a spółką.

Podział na umowy związane ze sprawowaniem funkcji członka zarządu (m.in. umowę o pracę w spółce, umowę o zarządzanie spółką) i inne umowy (np. umowę najmu, sprzedaży, przelewu - cesji wierzytelności), do których miałyby się stosować ogólne zasady reprezentacji, nie znajduje uzasadnienia. Przepisy te znajdują zastosowanie, choćby umowę miał zawrzeć ze spółką tylko jeden członek zarządu. Przepisy te stosuje się także w odniesieniu do innych uprawnionych do reprezentacji spółki członków zarządu, niewchodzących konkretną umową w zobowiązanie ze spółką². Oznacza to m.in., iż żaden z pozostałych członków zarządu nie może być pełnomocnikiem powołanym uchwałą zgromadzenia wspólników. Przepisów tych natomiast nie stosuje się, jeżeli członek zarządu zawiera ze spółką umowę występując w roli konsumenta, na warunkach, które nie odbiegają od powszechnie stosowanych przez spółkę w obrocie wobec innych konsumentów.