Pracodawca wysyła pracownika za granicę

Umowa o pracę powinna określać strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy, w szczególności:

• rodzaj pracy,

• miejsce wykonywania pracy,

• wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników wynagrodzenia,

• wymiar czasu pracy,

• termin rozpoczęcia pracy.

A zatem treść umowy z pracownikiem wysyłanym za granicę pod tym względem nie różni się od umowy z pracownikiem pracującym w kraju. Ponadto umowa o pracę powinna zostać zawarta na piśmie. Jeżeli nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, pracodawca powinien - najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy przez pracownika - potwierdzić na piśmie ustalenia co do stron umowy, jej rodzaju i warunków (art. 29 § 2 k.p.).

Dodatkowe wymogi co do treści umowy o pracę oraz w zakresie obowiązków informacyjnych pracodawcy dotyczą delegowania pracowników do pracy na obszarze państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej na okres przekraczający 1 miesiąc (art. 29¹ k.p.).

W takim przypadku umowa o pracę - niezależnie od podanych wyżej warunków wynikających z art. 29 § 1 k.p. - powinna określać:

• czas wykonywania pracy za granicą,

• walutę, w której będzie wypłacane pracownikowi wynagrodzenie.

Przed skierowaniem pracownika do pracy za granicą pracodawca jest ponadto zobowiązany poinformować go na piśmie o:

• świadczeniach przysługujących z tytułu skierowania do pracy poza granicami kraju, obejmujących zwrot kosztów przejazdu oraz zapewnienie zakwaterowania,

• warunkach powrotu pracownika do kraju.