REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Polska wygrała z Komisją Europejską spór w sprawie limitów emisji gazów cieplarnianych

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów

REKLAMA

REKLAMA

29 marca 2012 r. Trybunał Sprawiedliwości UE potwierdził, że Komisja Europejska przekroczyła swe uprawnienia, narzucając Polsce i Estonii maksymalną liczbę uprawnień do emisji gazów cieplarnianych (wyroki w sprawach C-504/09 P Komisja przeciwko Polsce i C-505/09 P Komisja przeciwko Estonii).

Dyrektywą z 2003 r. ustanowiono system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, w celu zmniejszenia wpływu tych emisji na klimat.

REKLAMA

Chodzi tu o dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. 2003, L 275, s. 32), zmieniona dyrektywą 2004/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. (Dz.U. 2004, L 338, s. 18).

REKLAMA

Dyrektywa ta przewidywała, że w odniesieniu do każdego pięcioletniego okresu każde państwo członkowskie opracowuje krajowy plan rozdziału uprawnień (KPRU) wskazujący całkowitą liczbę uprawnień, które ma zamiar rozdzielić w odniesieniu do tego okresu oraz sposób, w jaki proponuje je rozdzielić.

Plany takie winny opierać się na obiektywnych i przejrzystych kryteriach – w tym kryteriach określonych w dyrektywie – i należycie uwzględniać opinie społeczeństwa. Powinny one zostać opublikowane oraz notyfikowane Komisji i innym państwom członkowskim.

W wypadku niezgodności z kryteriami określonymi w dyrektywie Komisja mogła odrzucić KPRU lub jakikolwiek z jego elementów. Państwo członkowskie mogło decydować o całkowitej liczbie uprawnień podlegających rozdzieleniu w danym okresie i wszcząć procedurę przydzielania uprawnień operatorowi każdej z instalacji jedynie w sytuacji, gdy zaproponowane zmiany zostały zaakceptowane przez Komisję.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

REKLAMA

W 2006 r. Polska i Estonia notyfikowały Komisji swoje KPRU na lata 2008–2012. Dwiema decyzjami z 2007 r. Komisja stwierdziła niezgodność tych KPRU z kilkoma kryteriami dyrektywy i uznała, że należy zmniejszyć odpowiednio o 26,7% i 47,8% całkowite roczne liczby uprawnień do emisji, względem liczb uprawnień, jakie państwa te zamierzały wydać.

Polska, popierana przez Węgry, Litwę i Słowację, oraz Estonia, popierana przez Litwę i Słowację wniosły następnie skargi o stwierdzenie nieważności dotyczących ich decyzji Komisji, którą to instytucję poparło z kolei Zjednoczone Królestwo.

Wyrokami z 23 września 2009 r. Sąd Pierwszej Instancji stwierdził nieważność spornych decyzji. Były to sprawy o sygnaturach: T-183/07 Polska przeciwko Komisji i T-263/07 Estonia przeciwko Komisji (zob. także komunikat prasowy nr 76/09).

Orzekł, że przyjmując te decyzje, Komisja przekroczyła swe uprawnienia. Sąd stwierdził również, że w decyzji skierowanej do Polski Komisja naruszyła obowiązek uzasadnienia, zaś w decyzji dotyczącej Estonii – zasadę dobrej administracji.

Komisja wniosła do Trybunału Sprawiedliwości UE odwołania, zmierzając do uchylenia tych wyroków.

W oczekiwaniu na wyroki Trybunału w niniejszych sprawach zawieszone zostały postępowania toczące się przed Sądem w czterech innych sprawach dotyczących KPRU następujących państw członkowskich: Republika Czeska przeciwko Komisji (T-194/07), Węgry przeciwko Komisji (T-221/07), Rumunia przeciwko Komisji (T-483/07 i T-484/07).

Wydanymi 29 marca 2012 r. wyrokami Trybunał oddalił argumenty przedstawione przez Komisję w uzasadnieniu odwołań.

Trybunał Sprawiedliwości UE zaznaczył, że dyrektywa nie określa żadnej metody opracowywania krajowego planu rozdziału uprawnień, ani też metody ustalania całkowitej liczby uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, jakie mają zostać rozdzielone. Wprost przeciwnie, stanowi ona, że państwa członkowskie powinny ustalać całkowitą liczbę uprawnień, jakie mają zostać rozdzielone, przy uwzględnieniu w szczególności krajowej polityki energetycznej i krajowego programu w dziedzinie zmian klimatycznych.

Polecamy: Limity ulg i odliczeń w PIT

Polecamy: Najczęstsze błędy w PIT-ach


Państwa członkowskie dysponują zatem określonym marginesem swobody w zakresie transpozycji dyrektywy i, w konsekwencji, również w ramach wyboru środków, które uznają za najbardziej właściwe do osiągnięcia wyznaczonego przez tę dyrektywę celu.

Trybunał podkreślił, że ewentualne różnice między danymi zawartymi w KPRU i metodami oceny wybranymi przez państwa członkowskie są przejawem przyznanego im marginesu swobody, który Komisja powinna szanować przy przeprowadzaniu kontroli zgodności z prawem.

Komisja może natomiast w odpowiedni sposób zapewnić państwom członkowskim ich równe traktowanie dzięki temu, że każdy ze zgłoszonych planów zostanie zbadany z zachowaniem tego samego poziomu staranności.

Ponadto TSUE oddalił podniesiony przez Komisję argument, że w interesie ekonomii postępowania należy uznać jej prawo do ustalania maksymalnej liczby podlegających rozdzieleniu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych.

Przyjęcie, że Komisja może ustalić taką liczbę maksymalną byłoby bowiem równoznaczne z przyznaniem tej instytucji kompetencji pozbawionych jakiejkolwiek podstawy prawnej.

W tym kontekście TSUE podkreślił, że Komisja Europejska nie przekracza swych kompetencji, jeśli w rozstrzygnięciu decyzji odrzucającej plan oznajmia – bez wyznaczania w sposób wiążący maksymalnej liczby tych uprawnień – że nie odrzuci ona zmian, jakie zostaną wprowadzone do planu, jeśli będą one zgodne z propozycjami i zaleceniami zawartymi w decyzji o jego odrzuceniu.

Postępowanie takie jest zgodne z zasadą lojalnej współpracy między państwami członkowskimi a Komisją, a jednocześnie jest ono odpowiednie do realizacji celów ekonomii postępowania.

Co więcej, Trybunał zaznaczył, że prawodawca Unii, który jako jedyny może wprowadzać zmiany do dyrektywy, uznał za konieczną zmianę jej postanowień.

Chodzi tu o dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140, s. 63) przewiduje utworzenie nowego systemu, w ramach którego od 2013 r. liczba uprawnień wydawanych w każdym roku dla całej Unii będzie zmniejszana – przy czym za punkt wyjścia przyjęta zostanie wartość z połowy okresu 2008–2012 – o współczynnik liniowy wynoszący 1,74 % w odniesieniu do średniej całkowitej rocznej liczby uprawnień wydanych przez państwa członkowskie zgodnie z decyzjami Komisji dotyczącymi ich KPRU na lata 2008–2012.

Kalkulator odsetek podatkowych

Polecamy: Kontrola podatkowa

Zmieniony tekst przewiduje wdrożenie bardziej zharmonizowanego systemu, który umożliwi zwiększenie korzyści płynących z handlu uprawnieniami, uniknięcie zakłóceń rynku wewnętrznego oraz ułatwi tworzenie powiązań między różnymi systemami handlu.

Ponieważ postanowienia zaskarżone przez Polskę i Estonię są nierozerwalnie związane z pozostałymi postanowieniami spornych decyzji, Trybunał stwierdził, że Sąd postąpił prawidłowo, stwierdzając nieważność tych decyzji w całości.

Odwołanie od wyroku lub postanowienia Sądu, ograniczone do kwestii prawnych, może zostać wniesione do Trybunału. Co do zasady, odwołanie nie ma skutku zawieszającego. Jeżeli jest ono dopuszczalne i zasadne, Trybunał uchyla orzeczenie Sądu. Jeżeli stan postępowania pozwala na wydanie orzeczenia w sprawie, Trybunał może sam wydać ostateczne rozstrzygnięcie w przedmiocie sporu. W przeciwnym razie przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania przez Sąd, który jest związany orzeczeniem Trybunału wydanym w ramach odwołania.

Pełny tekst wyroku TSUE, sygn. C-504/09 P - Komisja przeciwko Polsce

Źródło: Trybunał Sprawiedliwości UE

Zapisz się na newsletter
Zakładasz firmę? A może ją rozwijasz? Chcesz jak najbardziej efektywnie prowadzić swój biznes? Z naszym newsletterem będziesz zawsze na bieżąco.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Moja firma
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Relaks nie jest dla słabych. Dlaczego liderom tak trudno jest odpoczywać?

Wyobraź sobie, że siedzisz z kubkiem ulubionej herbaty, czujesz bryzę morską, przymykasz oczy, czując promienie słońca na twarzy i… nie masz wyrzutów sumienia. W twojej głowie nie pędzi pendolino tematów, kamieni milowych i zadań, które czekają w kolejce do pilnej realizacji, telefon służbowy milczy. Brzmi jak science fiction? W świecie liderów odpoczynek to często temat tabu, a relaks – luksus, na który prawdziwy przywódca nie może sobie pozwolić. Uważam, że to już najwyższy czas, abyśmy przestali się oszukiwać i zaczęli zadawać niewygodne pytania dotyczące relaksu – przede wszystkim sobie - powiedziała Dyrektorka zarządzająca, dyrektorka Departamentu Zasobów Ludzkich i Organizacji w KIR Dorota Dublanka.

Polscy wykonawcy działający na rynku niemieckim powinni znać VOB/B

VOB/B nadal jest w Niemczech często stosowanym narzędziem prawnym. Jak w pełni wykorzystać zalety tego sprawdzonego zbioru przepisów, minimalizując jednocześnie ryzyko?

BCC ostrzega: firmy muszą przyspieszyć wdrażanie KSeF. Ustawa już po pierwszym czytaniu w Sejmie

Prace legislacyjne nad ustawą wdrażającą Krajowy System e-Faktur (KSeF) wchodzą w końcową fazę. Sejm skierował projekt nowelizacji VAT do komisji finansów publicznych, która pozytywnie go zaopiniowała wraz z poprawkami.

Zakupy w sklepie stacjonarnym a reklamacja. Co może konsument?

Od wielu lat obowiązuje ustawa o prawach konsumenta. W wyniku implementowania do polskiego systemu prawa regulacji unijnej, od 1 stycznia 2023 r. wprowadzono do tej ustawy bardzo ważne, korzystne dla konsumentów rozwiązania.

REKLAMA

Ponad 650 tys. firm skorzystało z wakacji składkowych w pierwszym półroczu

Zakład Ubezpieczeń Społecznych informuje, że w pierwszym półroczu 2025 r. z wakacji składkowych skorzystało 657,5 tys. przedsiębiorców. Gdzie można znaleźć informacje o uldze?

Vibe coding - czy AI zredukuje koszty tworzenia oprogramowania, a programiści będą zbędni?

Kiedy pracowałem wczoraj wieczorem nad newsletterem, do szablonu potrzebowałem wołacza imienia – chciałem, żeby mail zaczynał się od “Witaj Marku”, zamiast „Witaj Marek”. W Excelu nie da się tego zrobić w prosty sposób, a na ręczne przerobienie wszystkich rekordów straciłbym długie godziny. Poprosiłem więc ChatGPT o skrypt, który zrobi to za mnie. Po trzech sekundach miałem działający kod, a wołacze przerobiłem w 20 minut. Więcej czasu zapewne zajęłoby spotkanie, na którym zleciłbym komuś to zadanie. Czy coraz więcej takich zadań nie będzie już wymagać udziału człowieka?

Wellbeing, który naprawdę działa. Arłamów Business Challenge 2025 pokazuje, jak budować silne organizacje w czasach kryzysu zaangażowania

Arłamów, 30 czerwca 2025 – „Zaangażowanie pracowników w Polsce wynosi jedynie 8%. Czas przestać mówić o benefitach i zacząć praktykować realny well-doing” – te słowa Jacka Santorskiego, psychologa biznesu i społecznego, wybrzmiały wyjątkowo mocno w trakcie tegorocznej edycji Arłamów Business Challenge.

Nie uczą się i nie pracują. Polscy NEET często są niewidzialni dla systemu

Jak pokazuje najnowszy raport Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, około 10% młodych Polaków nie uczy się ani nie pracuje. Kim są polscy NEET i dlaczego jest to realny problem społeczny?

REKLAMA

Polska inwestycyjna zapaść – co hamuje rozwój i jak to zmienić?

Od 2015 roku stopa inwestycji w Polsce systematycznie spada. Choć może się to wydawać abstrakcyjnym wskaźnikiem makroekonomicznym, jego skutki odczuwamy wszyscy – wolniejsze tempo wzrostu gospodarczego, mniejszy przyrost zamożności, trudniejsza pogoń za Zachodem. Dlaczego tak się dzieje i czy można to odwrócić? O tym rozmawiali Szymon Glonek oraz dr Anna Szymańska z Polskiego Instytutu Ekonomicznego.

Firma za granicą jako narzędzie legalnej optymalizacji podatkowej. Fakty i mity

W dzisiejszych czasach, gdy przedsiębiorcy coraz częściej stają przed koniecznością konkurowania na globalnym rynku, pojęcie optymalizacji podatkowej staje się jednym z kluczowych elementów strategii biznesowej. Wiele osób kojarzy jednak przenoszenie firmy za granicę głównie z próbą unikania podatków lub wręcz z działaniami nielegalnymi. Tymczasem, właściwie zaplanowana firma za granicą może być w pełni legalnym i etycznym narzędziem zarządzania obciążeniami fiskalnymi. W tym artykule obalimy popularne mity, przedstawimy fakty, wyjaśnimy, które rozwiązania są legalne, a które mogą być uznane za agresywną optymalizację. Odpowiemy też na kluczowe pytanie: czy polski przedsiębiorca faktycznie zyskuje, przenosząc działalność poza Polskę?

REKLAMA