Firmy doradztwa personalnego za zatrudnienie najwyższych rangą menedżerów inkasują nawet 100 tysięcy złotych. W zamian oferują gwarancje na swoje usługi - jeżeli zatrudniony przez nie pracownik odejdzie lub nie sprawdzi się, szukają nowego już za darmo.
Firmy doradztwa personalnego wyspecjalizowane w rekrutacji dyrektorów marketingu, finansów czy prezesów zarządu, kontaktują się bezpośrednio z samymi zainteresowanymi (są to firmy executive search). Istotą ich pracy jest poufność – ważne są więc zasoby wewnętrznych baz danych (liczące często po wiele tysięcy nazwisk) oraz umiejętności pracowników zajmujących się dotarciem do właściwej osoby. Takie metody są zwykle efektywniejsze od zamieszczania ogłoszeń w prasie.
Głównym powodem skorzystania z propozycji zmiany miejsca pracy jest chęć rozwijania własnej kariery.
– Nie szukałam nowego pracodawcy, ale też nie chciałam stać w miejscu – przyznaje Beata Grunt, menedżer ds. sprzedaży detalicznej w Puma Polska.
– Wtedy zatelefonował do mnie doradca personalny, któremu w pierwszym odruchu zamierzałam podziękować. Wkrótce jednak zgodziłam się poznać warunki pracy w proponowanej firmie. Gdy zrozumiałam, że otwiera się przede mną szansa rozwoju zawodowego i awansu, zgodziłam się zmienić pracodawcę – opowiada.
Równie skuteczny był bezpośredni kontakt łowcy głów z Joanną Kuzdak, członkiem zarządu ds. rozwoju w Bankier.pl, internetowym portalu finansowym.
– Po przepracowaniu czterech lat w poprzedniej firmie doskwierał mi efekt sufitu, czyli brak perspektyw dalszego rozwoju kariery. Jednak nie od razu przyjęłam propozycję doradcy personalnego. Jego upór, a także odkrycie, że nowy pracodawca oferuje mi nowe wyzwania i możliwości sprawdzenia się, przekonały mnie do przyjęcia oferty – mówi Joanna Kuzdak.
Wynagrodzenie klienta
Za znalezienie najlepszych trzeba jednak zapłacić, często dość słono. Stawki firm doradczych są poufne – próżno więc na stronach internetowych tych firm szukać cenników usług. Są jednak pewne zasady, o których zleceniodawcy powinni pamiętać.
– Najczęściej punktem odniesienia dla honorarium firmy doradczej jest wynagrodzenie kandydata – przyznaje Mirosław Szlagor z People Network.
Opłata za każdą usługę zamawianą u doradców negocjowana jest indywidualnie. Najwyżej trzeba zapłacić za wyszukiwanie wysokich rangą menedżerów, bo ci najlepiej zarabiają. W zależności od renomy firmy doradczej, kosztuje to 25-33 proc. rocznych poborów kandydata lub 1-3 jego pensje.
Zwykle jednak nie płaci się całej kwoty od razu.
– Szanujący się doradcy pracują według tzw. modelu retainer – wymagają pierwszej płatności przy podpisaniu umowy (1/3 honorarium) oraz kolejnych rat przy prezentacji kandydatów i po podpisaniu umowy z jednym z nich – wyjaśnia M. Szlagor.
Za najlepszych na rynku specjalistów trzeba często zapłacić kilkadziesiąt, a nawet 100 tys. złotych. W zamian jednak klienci firm doradczych mogą liczyć na gwarancję.
– Jeśli w okresie gwarancji wystąpią problemy, które wskazują, że kandydat nie spełnia jednak kryteriów klienta, wtedy firma doradcza bez dodatkowych opłat gotowa jest przedstawić nowego kandydata – wyjaśnia Maciej Grzegrzółka z Boyden International.
4. Heidrick & Struggles International www.heidrick.com
5. Kienbaum Consultants International www3.kienbaum.de/cms/pl
6. Korn/Ferry International www.kornferry.com
7. Ray & Berndtson www.rayberndtson.pl
Wyścig szczurów
Gwarancji zwykle nie oferują firmy doradcze, które stają do swoistych przetargów. Ich przedmiotem jest „dostarczany menedżer”. Klient zleca zadanie kilku łowcom głów naraz i płaci tylko tej firmie, która przedstawi najlepszego kandydata (tzw. metoda success fee). Działania takie jednak psują rynek i są złe dla obu stron. Przegrane firmy doradcze nie otrzymują za wykonaną pracę pieniędzy, a wystawieni przez nich kandydaci zrażają się do kontaktów z łowcami głów. Również i klienci nie mają gwarancji, że udało im się zdobyć najlepszego kandydata, który się sprawdzi w ich firmie.
– Duże i renomowane firmy doradztwa personalnego w ogóle nie chcą nawet słyszeć o tego typu metodach – podkreśla Rafał Andrzejewski, partner w Amrop Hever Group.
Działanie na zasadzie success fee były powszechne na początku wolnego rynku w Polsce. Obecnie zaś stanowią margines.
