Sprzęt elektryczny i elektroniczny, wprowadzany od dzisiaj do obrotu, musi być odpowiednio oznakowany i zbierany osobno niż pozostałe odpady. W Inspekcji Ochrony Środowiska rozpoczęły się już przygotowania do tworzenia rejestrów przedsiębiorców wprowadzających sprzęt i zajmujących się jego odzyskiem.
Do obrotu na terenie kraju sprzęt elektryczny i elektroniczny wprowadzają producenci, sprzedawcy i importerzy. Ustawa z 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz.U. nr 180, poz. 1495) nałożyła na nich obowiązek odpowiedniego oznakowania wyrobów wyszczególnionych w załączniku do niej (patrz – tabela). W sposób wyraźny, czytelny i trwały powinni na każdym egzemplarzu zamieścić znak składający się z przekreślonego kołowego kontenera na odpady.
Dodatkowo jeszcze do sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych będą musieli dołączyć informację o zakazie umieszczania go łącznie z innymi odpadami, masie sprzętu oraz skutkach dla środowiska i zdrowia ludzi, spowodowanych niebezpiecznymi składnikami, które się w nim znajdują. Muszą też informować m.in. o systemie zbierania zużytego sprzętu. Inspektorzy Inspekcji Handlowej podczas prowadzonych kontroli mają obowiązek zwracać uwagę, czy wymogi te są przez przedsiębiorców przestrzegane. Istotne będzie uściślenie daty wprowadzenia sprzętu. Jeżeli został wyprodukowany w kraju – będzie to dzień wydania go z magazynu, a gdy pochodzi z importu – dzień wprowadzenia do obrotu w kraju.
Sprzedawca detaliczny i hurtowy powinni przyjmować nieodpłatnie zużyty sprzęt od osoby kupującej nowy, ale tylko tego samego rodzaju co kupowany. Na przykład nabywając suszarkę do włosów, można oddać zużytą golarkę elektryczną albo urządzenie do strzyżenia włosów bądź szczotkowania zębów. Natomiast nie będzie np. można oddać tostera, lodówki lub komputera.
Punkty zbierania zużytego sprzętu mogą być też prowadzone przez innych przedsiębiorców.
Nie wolno sprzętu mieszać z innymi odpadami. Natomiast producenci, sprzedawcy i importerzy od dzisiaj powinni zorganizować i sfinansować odbieranie zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych od prowadzących punkty zbierania. Z kolei odnośnie do sprzętu pochodzącego od użytkowników innych niż gospodarstwa domowe, mają większe obowiązki, ponieważ muszą zorganizować i sfinansować jego zbieranie, przetwarzanie, odzysk, recykling i unieszkodliwianie.
Taki sposób postępowania ma nie tylko zapewnić ochronę zdrowia i życia oraz środowiska, lecz również zapewnić wymagany przez przepisy unijne (dyrektywa 2002/96/WE z 27 stycznia 2003 r.) poziom zbierania sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych w wysokości nie mniejszej niż 4 kg na mieszkańca rocznie. Biorąc pod uwagę łączną masę sprzętu wprowadzonego na rynek w Polsce (w 2002 r. było to 178 842 300 kg) i liczbę ludności (39 000 000 w 2002 r.) należy zebrać ok. 87 proc. zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, aby zapewnić wymagany poziom zbierania – 4 kg na osobę rocznie.
