Opodatkowani ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przedsiębiorcy, którzy zamierzają zlikwidować prowadzoną działalność gospodarczą, muszą sporządzić spis z natury.
Zamknięcie przedsiębiorstwa i likwidacja działalności gospodarczej wiąże się z koniecznością spełnienia określonych obowiązków, w tym wynikających z przepisów podatkowych. Jak jednak wynika z sygnałów docierających do redakcji, wiele osób nie zna tych regulacji. Szczególnie dużo pytań dotyczących kwestii związanych z likwidacją firmy zgłaszają przedsiębiorcy rozliczający się na zasadach zryczałtowanych.
Obowiązki tych osób, w sytuacji gdy zamierzają zlikwidować prowadzoną działalność, określono w ustawie z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.). Tacy podatnicy muszą sporządzić spis z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków na dzień zaprowadzenia ewidencji oraz na koniec każdego roku podatkowego.
Oprócz tego, spis taki należy sporządzić również w razie zmiany wspólnika lub zmiany umowy spółki, a także na dzień likwidacji działalności. W razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, podatnicy powinni objąć spisem z natury również rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną działalnością, niebędące środkami trwałymi, zaliczane do wyposażenia. Obowiązki te przewidziano w art. 20 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Co powinien obejmować spis z natury? Wynika to z art. 20 ust. 2 ustawy. Otóż spis ma zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko i imię właściciela zakładu (nazwę firmy), datę sporządzenia spisu, numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury, szczegółowe określenie towaru i innych składników wymienionych w ust. 1, jednostkę miary, ilość stwierdzoną w czasie spisu, cenę w złotych i groszach za jednostkę miary, wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową, łączną wartość spisu z natury oraz klauzulę „Spis zakończono na pozycji...”, podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników).
Istotne regulacje zawiera art. 20 ust. 3 ustawy. Z regulacji tej wynika, że podatnik wycenia towary i inne składniki majątku objęte spisem z natury według cen zakupu albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu, a także gdy nie jest możliwe ustalenie ceny zakupu.
