Zatrudnianie w ramach prac interwencyjnych
Zatrudnianie w ramach prac interwencyjnych to równocześnie forma wspierania bezrobotnych znajdujących się w szczególnej sytuacji na rynku pracy. Odbywa się ono w drodze skierowania do pracodawcy bezrobotnych, w rozumieniu art. 49 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (DzU nr 99, poz. 1001 ze zm. - zwana dalej ustawą), tj. osób spełniających następujące warunki: bezrobotni długotrwale, do 25. roku życia, powyżej 50. roku życia, bez kwalifikacji zawodowych, samotnie wychowujący co najmniej jedno dziecko do 7. roku życia, niepełnosprawni.
Wysokość refundacji, którą można uzyskać, jest każdorazowo uzgadniana między pracodawcą a starostą i uzależniona jest od czynników, takich jak np. okres zatrudnienia skierowanego bezrobotnego, wymiar jego etatu. Pracodawca może uzyskać zwrot kosztów obejmujący: wynagrodzenie, nagrody, składki na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
Przepisy określają również maksymalną kwotę, jaką może zwrócić starosta pracodawcy w związku z zatrudnieniem skierowanych bezrobotnych.
Zatrudnienie do 6 miesięcy
Jeżeli pracodawca zatrudni skierowanych bezrobotnych w ramach prac interwencyjnych na okres do 6 miesięcy, wówczas otrzyma część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody, składki na ubezpieczenia społeczne - maksymalnie jednak będzie to kwota stanowiąca iloczyn liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełne etaty oraz kwoty zasiłku i składek na ubezpieczenia społeczne.
Zatrudnienie do 6 miesięcy na co najmniej 1/2 etatu
Pracodawca zatrudniający w ramach prac interwencyjnych pracowników co najmniej na pół etatu i na okres do 6 miesięcy może otrzymać część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne. Maksymalną kwotę dofinansowania ustala się na każdą osobę bezrobotną i wynosi ona połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
Zatrudnienie na okres do 12 miesięcy
Pracodawca zatrudniający pracowników na okres 12-miesięczny może uzyskać co drugi miesiąc refundację w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdego bezrobotnego.
WAŻNE!
Pracodawca może uzyskać również jednorazową refundację w wysokości nieprzekraczającej 150% przeciętnego wynagrodzenia, jeżeli po zakończeniu prac interwencyjnych trwających co najmniej 6 miesięcy zatrudnia skierowanego bezrobotnego przez okres dalszych 6 miesięcy i po upływie tego okresu nadal zatrudnia bezrobotnego w pełnym wymiarze czasu pracy.
Natomiast pracodawca, który zatrudni w pełnym wymiarze czasu pracy osoby bezrobotne długotrwale, niepełnosprawne lub w wieku do 25 lat - może uzyskać refundację za okres ich zatrudnienia do 12 lub 18 miesięcy, zgodnie z zasadami określonymi w art. 56 ustawy.
Maksymalna kwota dofinansowania to kwota zasiłku obowiązująca w ostatnim dniu każdego rozliczanego miesiąca i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
Zatrudnienie na okres do 18 miesięcy
Zwrot kosztów można uzyskać co drugi miesiąc, ale w kwocie nieprzekraczającej kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od tego wynagrodzenia.
Niezależnie od powyższego pracodawca zatrudniający osoby bezrobotne w wieku powyżej 50 lat, na podstawie art. 59 ustawy, może uzyskać refundację na okres do 24 miesięcy lub do 4 lat.
W przypadku refundacji dokonywanej przez 4 lata zwrot kosztów wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne w odpowiedniej wysokości dokonywany jest co drugi miesiąc.
W przypadku zatrudniania skierowanych bezrobotnych w wieku powyżej 50 lat wysokość kompensaty uzależniona jest przede wszystkim od tego, czy spełniają oni warunki do świadczenia przedemerytalnego.
W przypadku pracowników spełniających warunki do tego świadczenia refundacja wynosi 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne.
Natomiast jeżeli zatrudnione zostaną osoby, które warunków do uzyskania świadczenia przedemerytalnego nie spełniają, to pracodawca może otrzymać 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
Kto nie będzie mógł skorzystać z prac interwencyjnych
Prac interwencyjnych nie może organizować pracodawca znajdujący się w stanie upadłości lub likwidacji.
Prac tych nie można również organizować u pracodawców, którzy są:
l partiami lub organizacjami politycznymi,
l posłami lub senatorami na potrzeby biur poselsko-senatorskich,
l organizacjami związków zawodowych, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy związkowych biur pracy oraz klubów pracy,
l organizacjami pracodawców, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy biur oraz klubów pracy,
l urzędami naczelnych i centralnych organów administracji państwowej,
l kościołami lub związkami wyznaniowymi,
l przedstawicielstwami państw obcych.
Gdzie złożyć wniosek?
Sposób i tryb organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne określony został w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 kwietnia 2007 r. (DzU nr 76, poz. 510).
Wniosek o organizację prac interwencyjnych należy złożyć do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na miejsce wykonywania prac interwencyjnych lub siedzibę pracodawcy (§ 6 ww. rozporządzenia).
Wniosek ten powinien zawierać:
l nazwę pracodawcy, adres jego siedziby i miejsce prowadzenia działalności,
l numer REGON,
l numer identyfikacji podatkowej NIP,
l oznaczenie formy prawnej prowadzonej działalności,
l liczbę bezrobotnych proponowanych do zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych oraz okres ich zatrudnienia,
l miejsce i rodzaj prac, które mają być wykonywane przez skierowanych bezrobotnych, niezbędne lub pożądane kwalifikacje, jak również inne wymogi,
l informacje dotyczące wysokości proponowanego wynagrodzenia dla skierowanych bezrobotnych oraz wnioskowaną wysokość (procent przeciętnego wynagrodzenia), refundowanych wynagrodzeń z tytułu zatrudnienia skierowanych bezrobotnych.
Do wniosku pracodawca powinien dołączyć oświadczenie wraz z dokumentami, że nie znajduje się w stanie upadłości lub likwidacji.
W terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku starosta ma obowiązek powiadomić wnioskodawcę o rozpatrzeniu wniosku i podjętej decyzji.
Beata Naróg
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze