Jak prawidłowo rozliczać różnice kursowe

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej różnice kursowe mogą zwiększać przychody jako dodatnie różnice kursowe lub też koszty uzyskania przychodów jako różnice kursowe ujemne.

Należy zaznaczyć, iż jeśli przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, do rozliczenia przyjąć należy kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski (NBP) z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Trzeba jednak pamiętać, iż jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5 proc. wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs, opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Od stycznia 2007 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono możliwość wyboru metody rozliczania różnic kursowych. Mogą być to zasady wynikające z zasad rachunkowości, określone w art. 9b ustawy CIT lub też regulacji podatkowych zawartych w art. 15a omawianej ustawy.

Z treści art. 9a wynika, iż podatnicy mogą ustalać różnice kursowe w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości pod warunkiem, że sporządzane przez nich sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania. Zgodnie z zasadą podatnicy, którzy wybrali metodę rachunkowości, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany. Aby skorzystać z tej formy rozliczania różnic kursowych, konieczne jest zawiadomienie w ciągu miesiąca naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody. Wymagane jest także jej nieprzerwane stosowanie przez okres nie krótszy niż trzy lata. Należy zaznaczyć, iż dalsze stosowanie tej metody nie wymaga składania kolejnego zawiadomienia aż do czasu chęci rezygnacji i powrotu do metody podatkowej.