Firmy popełniają błędy przy sporządzaniu bilansu

Do 31 marca muszą sporządzić sprawozdania finansowe spółki, których rok obrotowy pokrywa się z kalendarzowym.

- Jednym z błędów przy sporządzaniu bilansu jest nieprawidłowa klasyfikacja zobowiązań z tytułu kredytów i pożyczek. Dokładne wytyczne w tym zakresie podaje Międzynarodowy Standard Rachunkowości 1, który wskazuje okoliczności, w których dane zobowiązanie może być zakwalifikowane jako długo- lub krótkoterminowe - mówi Aneta Parafiniuk, menedżer w dziale audytu TPA Horwath Horodko Audit.

Wyjaśnia, że jednostka zalicza m.in. swoje zobowiązania finansowe do zobowiązań krótkoterminowych, nawet wówczas gdy umowa o refinansowaniu lub umowa o przesunięciu terminów zapłaty zmieniająca charakter zobowiązania na długoterminowy została zawarta po dniu bilansowym. Ekspert jako inny przykład podaje sytuację, w której zostały złamane warunki umowy długoterminowej pożyczki w dniu bilansowym lub przed dniem bilansowym, w związku z czym zobowiązanie staje się natychmiast wymagalne.

- Wówczas zobowiązanie jest zaliczane do krótkoterminowych, nawet jeżeli pożyczkodawca wyraził po dniu bilansowym, a przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego, zgodę na zaniechanie żądania spłaty mimo niedotrzymania warunków kredytowych - podkreśla Aneta Parafiniuk.

Kolejny problem dotyczący klasyfikacji pozycji w bilansie dotyczy nieruchomości inwestycyjnych. Anita Bis, konsultant w dziale audytu TPA Horwath Horodko Audit, wskazuje, że w praktyce zdarza się, że nieruchomość inwestycyjna powinna być wykazana w bilansie jako zapas.

- Zgodnie z MSR 40, jednostka dokonuje przeniesienia nieruchomości inwestycyjnej do zapasów, gdy następuje zmiana sposobu użytkowania nieruchomości udowodniona przez rozpoczęcie dostosowania nieruchomości do sprzedaży - podkreśla nasza rozmówczyni.

Wyjaśnia, że jeżeli jednak jednostka zdecyduje się na sprzedaż nieruchomości, która nie została poprzedzona jej dostosowaniem, to traktuje tę nieruchomość jako nieruchomości inwestycyjną aż do czasu usunięcia jej z ksiąg.

Innym powszechnym błędem jest brak prezentacji w bilansie rezerw na świadczenia emerytalne i podobne.

Jak twierdzi Hanna Kobus, konsultant w dziale audytu TPA Horwath Horodko Audit, niektóre spółki nie tworzą rezerwy na świadczenia emerytalne i podobne. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, jednostka powinna tworzyć rezerwy na prawdopodobne przyszłe zobowiązania.

- Ponieważ w tekście ustawy nie pojawia się bezpośrednie odniesienie do tej pozycji, kwestia ta jest niejednokrotnie pomijana - podkreśla rozmówczyni.