Jak zatrudniać praktykantów po zmianie przepisów

Po wejściu w życie ustawy o praktykach absolwenckich pracodawcy mogą przyjmować praktykantów bez pośrednictwa urzędów państwowych. Osobą, która może przyjąć na praktyki praktykanta jest bowiem osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej (art. 2 ust. 1 ustawy o praktykach absolwenckich).

Praktykantem może być natomiast osoba, która ukończyła co najmniej gimnazjum i w dniu rozpoczęcia praktyk nie ukończyła 30 lat.

PRZYKŁAD

Pracodawca chce przyjąć na praktyki do pracy w sklepie 26-letniego absolwenta szkoły podstawowej. Osoba ta nie ukończyła gimnazjum, ponieważ w czasie, kiedy odbywała edukację, nie było gimnazjów. Osoba ta skończyła jedynie 8 klas szkoły podstawowej. Pracodawca nie może przyjąć tej osoby na praktyki, ponieważ nie jest ona absolwentem co najmniej gimnazjum. Dopiero gdyby po szkole podstawowej ukończyła szkołę zawodową, pracodawca mógłby ją przyjąć na praktyki.

Praktyki może odbywać również osoba, która ukończyła szkoły za granicą uznane za równorzędne co najmniej polskiemu gimnazjum.

WAŻNE!

Praktykantem może być osoba, która ukończyła co najmniej gimnazjum i w dniu rozpoczęcia praktyk nie ma ukończonych 30 lat.

Nie ma przeszkód, aby przyjąć na praktyki osobę, która wcześniej pracowała u przedsiębiorcy organizującego praktyki na podstawie umowy o pracę. Praktykantem może być również osoba, która jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna w urzędzie pracy. Praktykant zarejestrowany jako bezrobotny traci jedynie prawo do zasiłku dla bezrobotnych, jeżeli z tytułu odbywanej praktyki otrzymuje wynagrodzenie w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę (w 2009 r. praktykant musiałby zarabiać ponad 638 zł, aby utracić zasiłek dla bezrobotnych).

Pracodawca przyjmujący praktykanta powinien zawrzeć z nim umowę. Nie jest to jednak umowa o pracę. Taka umowa może być zawarta maksymalnie na 3 miesiące. Pracodawca może zawierać z praktykantem także umowy krótsze, ale łączny okres wykonywania praktyk przez tego samego praktykanta u tego samego przedsiębiorcy nie może trwać dłużej niż 3 miesiące.

Praktyki mogą być płatne lub bezpłatne. Jeżeli za praktyki praktykant otrzymuje wynagrodzenie, nie może ono przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. W 2009 r. praktykant nie może więc zarobić więcej niż 2552 zł (2 x 1276 zł).

WAŻNE!

Praktyki absolwenckie mogą być płatne lub bezpłatne.