Wydatki na aplikację pracownika są zwolnione z PIT

W piątek, 29 sierpnia, zapadł korzystny wyrok dla kancelarii prawnych oraz aplikantów radcowskich, adwokackich i firm, które ich zatrudniają. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł bowiem, że wydatki ponoszone przez pracodawcę na opłacenie aplikacji pracownika są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Dotychczas organy podatkowe twierdziły, że wydatki pracodawcy na aplikacje radcowskie pracowników nie podlegają zwolnieniu.

Spór dotyczący zwolnienia z podatku wydatków na aplikację sprowadzał się do interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT. Przepis ten stanowi, że wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika (z pewnymi wyjątkami), które przysługują pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Organy podatkowe uzasadniały swoje stanowisko tym, że odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy, są wyłącznie przepisy dwóch rozporządzeń: ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. z 1993 r. nr 103, poz. 472 z późn. zm.) oraz ministra edukacji narodowej z 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz.U. z 2006 r. nr 31, poz. 216). Organy podatkowe uzasadniały, że skoro w powyższych przepisach nie ma mowy o aplikacjach, to znaczy, że nie można zastosować powyższego zwolnienia w PIT. Z takim stanowiskiem nie zgadzały się zarówno kancelarie prawne, okręgowe izby radców prawnych, jak i sami aplikanci, nie tylko radcowscy.

W skardze do WSA skarżący podnosił, że odwołanie w ustawie o PIT do odrębnych przepisów należy rozumieć szerzej, niż twierdzą organy podatkowe. Nigdzie w przepisie nie ma mowy o katalogu przepisów odrębnych, które należałoby odnosić do zwolnienia z podatku.

Stanowisko takie potwierdził w wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny. Sąd podkreślił, że w prawie można znaleźć szereg regulacji, które dotyczą podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych. Co więcej, niektóre formy szkoleń, kursów czy wykładów w ogóle nie są regulowane. Nie można zatem twierdzić, jak czyniły to organy podatkowe, że zwolnienie ma zastosowanie wyłącznie do form szkoleń i podnoszenia kwalifikacji, o których mowa w przywołanych rozporządzeniach.

Sąd, biorąc pod uwagę literalną wykładnię przepisu art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT, stwierdził wprost, że wydatki poniesione przez pracodawcę, kancelarię prawną na podniesienie kwalifikacji pracownika w formie aplikacji radcowskiej są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych. Wskazał także, że minister finansów wydał interpretację ogólną (sygn. akt DD3/033/10/KDJ/08/173), w której uznał, że użyte w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT sformułowanie przepisy odrębne obejmuje cały szereg aktów prawnych, z których wynika prawo pracownika do otrzymywania od pracodawcy świadczeń w związku z podnoszeniem swych kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego.

Ważne!

Wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są wydatki pracodawców nie tylko na aplikacje pracowników, ale również na inne formy podnoszenia kwalifikacji zawodowych

Sygn. akt III SA/Wa 1862/07

Łukasz Zalewski

lukasz.zalewski@infor.pl