Pracodawcy domagają się ruchomego czasu pracy

Wielu pracodawców ma kłopoty z inspekcją pracy, która rygorystycznie przestrzega, by pracownik nie rozpoczynał pracy dwa razy w ciągu 24 godzin liczonych od stawienia się w firmie. Chcą oni wprowadzenia do kodeksu pracy rozwiązań pozwalających na stosowanie ruchomego czasy pracy albo kont czasu pracy. Te formy organizowania czasu pracy są korzystne zarówno dla pracowników i pracodawców.

- Nawet przy optymalnie ułożonym harmonogramie pracy zachodzi niebezpieczeństwo nałożenia się dób pracowniczych. Naraża to pracodawcę na zarzut inspekcji pracy planowania i organizowania pracy w godzinach nadliczbowych, co w świetle obowiązującego kodeksu pracy jest zabronione - mówi kierownik wydziału zarządzania przewozami z woj. opolskiego.

Problemy pracodawców wynikają z wprowadzenia do kodeksu pracy z dniem 1 stycznia 2004 r. definicji doby pracowniczej. Należy przez nią rozumieć 24 kolejne godziny liczone od momentu, w którym pracownik rozpoczyna pracę, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.

Mechanizm doby pracowniczej określony w art. 128 par. 3 pkt 1 k.p. polega na tym, że doby takie rozpoczynać się mogą jedynie po zamknięciu poprzednich dób, czyli po 24 godzinach od chwili rozpoczęcia pracy w dobie poprzedniej. Jeżeli zatem pracownik rozpoczyna pracę o ósmej we wtorek, pracę w środę powinien rozpocząć nie wcześniej niż o godzinie ósmej. Rozpoczęcie pracy przed tą godziną oznaczać może pracę w godzinach nadliczbowych z powodu przekroczenia dobowej normy czasu pracy, jeżeli w takiej dobie liczba godzin była większa od wspomnianej normy. Rozpoczęcie pracy w środę o siódmej może być we wspomnianej sytuacji traktowane jak praca w godzinach nadliczbowych, ponieważ przypada jeszcze na niezakończoną dobę wtorkową.

- Nadgodzinami są bowiem także przedgodziny, czyli godziny przekraczające normy pracy, które przypadają przed godzinami rozpoczęcia pracy - przypomina Ewa Drzewiecka, współpracownik firmy doradczej C&C Chakowski & Ciszek.

Mimo to pracodawcy wdrażają w swoich firmach ruchomy czas pracy, zgodnie z którym pracownik może rozpoczynać pracę nie o stałej godzinie (np. o 8.00 rano), ale w określonym przedziale czasu (np. między 8.00 a 10.00 rano).

Kodeks pracy pozwala na różne elastyczne formy organizacji czasu pracownika w firmie. Pracodawca może kształtować czas pracy załogi poprzez stosowanie systemu równoważnych norm czasu pracy, zadaniowego systemu przerywanego czy skróconego czasu pracy. Przepisy nie przewidują możliwości stosowania ruchomego czasu pracy. Organizacje pracodawców chcą to zmienić.