Wypowiedzenia zmieniające niepotrzebne

Trybunał Konstytucyjny uznał, ze specyfika postanowień zawieranych w sprawie zawieszenia układu zbiorowego pracy usprawiedliwia odstępstwo od obowiązku dokonywania wypowiedzeń zmieniających warunki pracy i płacy.

Prawo pracy pozwala, żeby strony zakładowego układu zbiorowego pracy zawarły porozumienie o jego czasowym zawieszeniu na okres nie dłuższy niż trzy lata. Takie rozwiązanie może być zastosowane ze względu na złą sytuację finansową pracodawcy. Artykuł 24127 nie nakłada na pracodawcę obowiązku wręczenia pracownikom wypowiedzeń zmieniających w związku z zawieszeniem układu.

Rozwiązanie to zakwestionowała pracownica spółdzielni, która w związku z zawieszeniem zakładowego układu została pozbawiona wypłaty nagrody jubileuszowej. W jej ocenie, pracownik, podobnie jak w przypadku przejęcia zakładu pracy przez innego pracodawcę, powinien mieć możliwość zareagowania na niekorzystne dla niego zmiany w treści stosunku pracy. Porozumienie związkowców z pracodawcą narzuca pracownikowi konkretne rozwiązanie, które jest zobowiązany przyjąć. Skarżąca, jako że nie otrzymała wypowiedzenia zmieniającego warunki wynagrodzenia, nie miała możliwości np. odejścia z pracy, dzięki czemu miały do niej zastosowanie przepisy zawieszonego układu.

Zdaniem TK stworzenie pracodawcy możliwości szybkiego reagowania na sytuację ekonomiczną przy jednoczesnym stosowaniu wypowiedzeń zmieniających byłoby nierealne. Nie może być mowy o naruszeniu art. 24 konstytucji stanowiącego, że praca znajduje się pod ochroną. Możliwość szybkiego zawieszania układów jest właśnie przejawem ochrony pracy.

Trybunał uznał, że tworzenie warunków do zachowania miejsc pracy jest elementem realizacji konstytucyjnego obowiązku zawartego w art. 24 konstytucji. Obowiązek ten może być realizowany przez państwo w granicach określonych zasadami gospodarki rynkowej, a z drugiej strony społecznego charakteru tej gospodarki.


Tomasz Zalewski