Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów dostaje coraz więcej powiadomień o wprowadzeniu na rynek produktów niebezpiecznych. W tym roku było ich już 27. Najwięcej dotyczy aut – 21 przypadków. Ich producenci to grupa świadoma, co zrobić w przypadku stwierdzenia wady. Zgłoszenia przysyłają też inne wielkie firmy jak Ikea, H&M czy Philips.
Importer jak producent
Specjaliści z UOKiK, uważają, że mniejsi producenci nie znają obowiązujących od ponad dwóch lat przepisów. Można zakładać, że większość importerów zabawek z Chin nie ma świadomości, że mogą być oni również uznani za producentów. Zasadą jest bowiem, że gdy producent jest spoza UE, za towar odpowiada importer. Nic więc dziwnego, że coraz częściej w pakietach dla małych i średnich firm ubezpieczenie OC za produkt jest dodawane do zwykłej polisy związanej z działalnością gospodarczą. Problem w tym, że sumy ubezpieczenia są w tych wypadkach niskie i obejmują zwykle tylko szkody wyrządzone na terytorium Polski. Klienci kupują więc polisy dające iluzję ochrony.
Wybrać dobre ubezpieczenie
– Jeśli ktoś wysyła swoje towary do Niemiec, a to 36 proc. naszego eksportu, to taka polisa nic mu nie da. Po naszym wejściu do UE zakres polisy powinien być taki, jaki mają zachodnioeuropejscy konkurenci, i obejmować całą Europę – mówi Bogusław Piechula z firmy brokerskiej PWS Konstanta, specjalizujący się w ubezpieczeniach OC.
W Niemczech standardowa polisa OC za produkt pokrywa nie tylko szkody na mieniu czy osobie, ale też straty finansowe poniesione w związku z wadą wyrobu. Po naszym wejściu do UE niemiecki poszkodowany może wytoczyć sprawę przed rodzimym sądem. Wyrok, który tam zapadnie, musi tylko dostać klauzulę wykonalności przed polskim sądem wojewódzkim.
– W Niemczech około 40-50 proc. wypłat z OC za produkt pochodzi właśnie z części rozszerzonej odpowiedzialności za produkt – dodaje Bogusław Piechula.
Dlatego eksporterzy powinni mieć polisę na przynajmniej 1 czy 2 mln euro. Kwota zależy od profilu firmy.
Elementem polisy OC za produkt powinna być opcja pokrycia kosztów wycofania go z rynku. Jakie to mogą być koszty, wiedzą dobrze producenci żywności, którzy w swoich firmach musieli wdrożyć unijny system zarządzania jakością HAACAP, a jednym z jego elementów jest opracowanie procedury wycofania szkodliwego produktu z rynku.
Na wypadek wycofania
Trzeba się liczyć z wydatkami na badanie, które zleca UOKiK, akcję informacyjną, odebranie wadliwego towaru od odbiorców i jego utylizację. Posiadaczom polisy koszty pokryje ubezpieczyciel. Towarzystwo nie pokryje tylko kar, jakie może nałożyć urząd na ociągającego się z wycofaniem produktu producenta. Maksymalnie mogą one wynieść 720 tys. zł. Lepiej więc po otrzymaniu pierwszych sygnałów o wadach produktu natychmiast ściągnąć go z rynku.
