Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w obecnym brzmieniu nie przewiduje możliwości uwzględniania zapłaconych w państwach członkowskich UE składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w przypadku ustalania wysokości zaliczki na podatek dochodowy - uważają eksperci. Podkreślają, że przepis ten powoduje różnicowanie podatników wobec prawa.
Wiele wątpliwości wzbudzają kwestie związane z opodatkowaniem osób posiadających w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy i podlegających jednocześnie ubezpieczeniom społecznym w jednym z państw Unii Europejskiej.
Zgodnie z regulacjami unijnymi osoba wykonująca pracę na terytorium Wspólnoty może podlegać ustawodawstwu wyłącznie jednego państwa. Generalną zasadą jest podleganie ubezpieczeniom społecznym zgodnie z ustawodawstwem państwa, na terytorium którego praca jest wykonywana, bez względu na miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce zamieszkania pracodawcy.
W przypadku opłacania składek ubezpieczeniowych w jednym z państw UE przez osoby posiadające w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, która wykonuje np. w Niemczech pracę na podstawie polskiej umowy o pracę powstaje pytanie o podstawę obliczenia podatku.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Ponadto zgodnie z art. 27b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obliczony podatek dochodowy w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. Zatem polska ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w obecnym brzmieniu nie przewiduje możliwości uwzględniania zapłaconych w państwach członkowskich Unii Europejskiej składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w przypadku ustalania wysokości zaliczki na podatek dochodowy.
