Systemy i strategie inwestycyjne

Rodzaje systemów transakcyjnych

Podejście techniczne w swojej definicji skupia dwa odrębne obszary, które są wykorzystywane przez różnych analityków. Pierwszą z nich jest tradycyjna analiza wykresów, oparta o proste wskaźniki techniczne (średnie kroczące, wskaźniki stochastyczne) oraz formacje cenowe. Do drugiej grupy zalicza się analizę opartą na systemach mechanicznych wykorzystującą podejście statystyczne. W praktyce bardzo często obie metody wykorzystywane są jednocześnie, aczkolwiek zazwyczaj można wyróżnić wśród analityków te dwa odmienne podejścia do powyższej analizy.

Niezależnie jednak od stosowanej metody w analizie technicznej największą rolę odgrywa analiza wykresów, która w przypadku podejścia statystycznego zostaje poddana próbie kwantyfikacji i optymalizacji w celu stworzenia odpowiedniego systemu dokonywania transakcji generującego sygnały kupna oraz sprzedaży. Założeniem tego podejścia jest wyeliminowanie z procesu podejmowania decyzji czynnika ludzkiego, który dla wielu osób jest najbardziej newralgicznym punktem decydującym o skuteczności danej transakcji. Przedstawicieli tego nurtu można również podzielić na zwolenników automatycznych sygnałów rynkowych oraz na tych, którzy dążą do stworzenia coraz bardziej zaawansowanych i skuteczniejszych wskaźników technicznych, zachowując jednakże kontrole nad ich interpretacją oraz nad całym procesem decyzyjnym.

Systemy i strategie analizy technicznej możemy podzielić na:

Systemy wskaźników analizy technicznej:
• Systemy jednowskaźnikowe
• Systemy wielowskaźnikowe

Strategie oparte na popularnych teoriach handlowych:
• Teoria fal Elliota
• Teoria zniesień Fibonacciego
• Inne teorie

Strategie oparte na prostych metodach analizy rynku:
• Linie trendu
• Poziomy wsparcia i oporu
• Formacje

Strategie oparte na zaawansowanych metodach analizy rynku
• Teoria chaosu
• Fraktale
• Sieci neuronowe

Do tworzenia systemów mechanicznych stosowane są zazwyczaj popularne wskaźniki analizy technicznej takie jak: średnie kroczące, wstęgi Bollingera, MACD, RSI czy wskaźniki stochastyczne (STS). Liczba stosowanych wskaźników w danym systemie uzależniona jest od stopnia jego skomplikowania, a także od przyjętej strategii inwestycyjnej, czyli od ustalenia liczby transakcji przeprowadzanych w danym okresie czasu i ich skuteczności. Co do zasady, im większa liczba zastosowanych wskaźników tym sygnały generowane przez system będą rzadsze, lecz równocześnie powinny być bardziej skuteczne. Poza wyborem wskaźników, jednym z najistotniejszych elementów jest określenie momentów otwarcia i zamknięcia pozycji przez system. Wiele z systemów korzysta z popularnych zleceń stop loss i take profit, które pomagają w zamykaniu zarówno stratnych jak i zyskownych pozycji, jednakże istnieją również inne metody, w których wygenerowane przez system sygnały sprzedaży zamykają otwarte długie pozycje i na odwrót. Jeszcze inne korzystają z dodatkowych wskaźników do determinowania momentów zamknięcia pozycji. Systemy mechaniczne pomimo istotnych zalet, wymagają jednakże długie okresu testowania, który pozwala na zoptymalizowanie parametrów i dostosowanie ich do konkretnego rynku. Jest to kolejnym ograniczeniem, ponieważ zazwyczaj te same systemy nie mogą być stosowane na różnego rodzaju rynkach (z podobną efektywnością), co ogranicza ich elastyczność i zakres wykorzystywania. Pomimo tego są one dość często wykorzystywane przez zaawansowanych inwestorów w szczególności na rynku walutowym.