Dostawca odpowiada za wytworzone produkty

W umowie dostawca zobowiązuje się do wytworzenia określonych rzeczy i dostarczenia ich częściami albo w pewnych odstępach czasu. Natomiast odbiorca zobowiązuje się odebrać je i zapłacić określoną cenę. Sporządzoną umowę należy potwierdzić na piśmie. Przepisy nie przewidują jednak obowiązku zawarcia jej na piśmie pod rygorem nieważności.

Umowę dostawy zawierają przedsiębiorcy, którzy są osobami prawnymi lub finansowymi albo jednostkami organizacyjnymi, które nie są wprawdzie osobami prawnymi, ale ustawa przyznała im zdolność prawną. Gdyby jednak odbiorcą była osoba fizyczna, która zamówiła rzeczy w celu niezwiązanym z prowadzoną działalnością zawodową lub gospodarczą, to wówczas do tej umowy stosuje się wymogi obowiązujące przy sprzedaży konsumenckiej, a nie przy umowie dostawy.

Dostawca może wytworzyć zamówione przedmioty zarówno z własnych surowców i materiałów, jak i z materiałów dostarczonych przez odbiorcę. Gdyby surowce lub materiały dostarczył odbiorca, a okazały się one nieprzydatne do właściwego wykonania przedmiotu, wówczas dostawca powinien o tym niezwłocznie zawiadomić odbiorcę. Dostawca ma więc obowiązek zbadać przydatność tych surowców i materiałów do produkcji.

Zdarza się, że o takich wadach dostawca nie powiadomi odbiorcy. Przyjmuje się wówczas, że zaaprobował ich przydatność do produkcji i odpowiada z tytułu rękojmi za wady wytworzonej rzeczy. Nie będzie się mógł powoływać na to, że wady zostały spowodowane nieprzydatnością surowców.

W umowie dostawy można też zastrzec, że rzecz powinna zostać wytworzona z surowców określonego gatunku albo pochodzenia. W takim przypadku odbiorca ma prawo sprawdzić ich jakość oraz proces produkcji. Dlatego dostawca musi zawiadomić odbiorcę, że przygotował już surowce do produkcji.

Dostawca odpowiada z tytułu rękojmi za wady dostarczonych rzeczy, nawet gdy wyprodukował je w sposób określony przez odbiorcę lub według dostarczonej przez niego dokumentacji technologicznej. Uważa się, że powinien on znać technologię produkcji, która ma wpływ na jakość produktu, a także sprawdzić prawidłowość zastosowanej technologii pod rygorem odpowiedzialności za jej wynik. Przy produkcji nie może więc wyłącznie stosować się do tego, co zasugerował mu odbiorca.

Natomiast od odpowiedzialności może uchylić się tylko wówczas, gdy udowodni, że nie mógł wykryć wad we wskazanym przez odbiorcę sposobie produkcji, mimo że zachował należytą staranność profesjonalisty. Odpowiedzialności nie ponosi także, gdy poinformował dostawcę, że zaproponowany sposób produkcji jest niewłaściwy, a on mimo to nie zdecydował się go zmienić i obstawał przy podanym przez siebie sposobie produkcji lub dokumentacji technologicznej.