Coraz częściej w obecnych czasach zarówno przedsiębiorcy jak i osoby fizyczne zaczynają dochodzić swoich praw przed sądem. Skutkami powyższego są zarówno działania przeróżnych firm windykacyjnych jak również doręczanie wydanych w sprawach nakazów zapłaty, najczęściej w postępowaniu elektronicznym. Niewiele osób wie, co powinno zrobić z takim nakazem zapłaty, a najgorsza jest bierna postawa i uznanie sprawy za przegraną. Poniżej wyjaśnię Państwu jakie kroki należy podjąć, aby zaprzeczyć twierdzeniom Powoda, na podstawie których wydano nakaz zapłaty.
W pierwszej kolejności należy wskazać, iż od nakazu zapłaty wydanym w postępowaniu nakazowym, zgodnie z literą prawa wnosi się zarzuty. Zaś w pozostałych postępowaniach Pozwany wnosi do Sądu sprzeciw. Każdy nakaz zapłaty zawiera pouczenie, z którym postępując zgodnie, Pozwany skutecznie wniesie środek zaskarżenia do Sądu.
W niniejszym opracowaniu omówię sporządzanie sprzeciwu na przykładzie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Zgodnie z regulacją art. 505 (28) k.p.c. do elektronicznego postępowania upominawczego stosujemy przepisy o postępowaniu upominawczym z odrębnościami wskazanymi w art. 505 (28) - 505 (38) k.p.c.
W elektronicznym postępowaniu upominawczym mogą być dochodzone roszczenia, które stały się wymagalne w okresie trzech lat przed dniem wniesienia pozwu
Przy sporządzaniu sprzeciwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym należy mieć na uwadze treść art. 505 (35) k.p.c., który stanowi:
„Sprzeciw od nakazu zapłaty nie wymaga uzasadnienia i przedstawienia dowodów, jednak w sprzeciwie pozwany powinien przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór, co do istoty sprawy. W pozostałym zakresie przepisu art. 503 § 1 zdanie drugie nie stosuje się”.
Zgodnie z pouczeniem zawartym w nakazie zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym wskazano m.in., że:
- Nakaz wydano na podstawie twierdzeń powoda, niezweryfikowanych na podstawie dowodów przez Sąd,
- Pozwanemu służy sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty, pismo to wnosi się do Sądu, który wydał nakaz zapłaty w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zapłaty. W sprzeciwie należy wskazać sygnaturę akt sprawy i datę wydania nakazu.
- Jeżeli Pozwany zaskarża jedynie rozstrzygnięcie o kosztach procesu zawarte w niniejszym nakazie zapłaty, przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od dnia doręczenia nakazu zapłaty do Sądu Okręgowego w Lublinie/skargi na orzeczenie referendarza sądowego.
- Sprzeciw od nakazu wydanego w postępowaniu elektronicznym, na etapie wnoszenia do e-sądu, powinien odpowiadać wymogom pisma procesowego (art. 126 k.p.c.), z tym, że nie jest wymagane jego uzasadnienie i przedstawienie dowodów ani innych dokumentów. Ponadto powinien zawierać zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór, co do istoty sprawy.
- W razie prawidłowego wniesienia sprzeciwu nakaz zapłaty traci moc w całości a sprawa przekazywana jest do sądu według właściwości ogólnej pozwanego.
- Po przekazaniu sprawy do sądu właściwego, należy przedstawić wszystkie zarzuty przeciwko żądaniu pozwu oraz wszystkie okoliczności faktyczne. Sąd po skutecznym przyjęciu sprzeciwu pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich bez swojej winy lub że ich uwzględnienie nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy bądź występują inne szczególne okoliczności.
Dołącz do nas na Facebooku!
Powyżej przedstawione zostały najważniejsze punkty pouczenia, na które każdy odwołujący się winien zwrócić szczególną uwagę.
Zgodnie z tym, należy zacytować treść art. 126 k.p.c., który zawiera wymogi formalne pisma procesowego, a mianowicie:
„§ 1. Każde pismo procesowe powinno zawierać:
1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
2) oznaczenie rodzaju pisma;
3) osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności;
4) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
5) wymienienie załączników.
§ 2. Gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie przedmiotu sporu oraz:
1) oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników,
2) numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku lub
3) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku - numer w innym właściwym rejestrze, ewidencji lub NIP powoda niebędącego osobą fizyczną, który nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania”.
Oprócz powyżej wskazanych elementów niezbędnych, w sprzeciwie Pozwany powinien wskazać, czy zaskarża nakaz w całości, czy w części, przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy. Pomimo, iż treść art. 503 k.p.c. wyszczególnia oprócz konieczności wskazania zarzutów również na okoliczności faktyczne i dowody, to jednak przy sprzeciwie w elektronicznym postępowaniu upominawczym nie mamy obowiązku tego zawierać (por. pouczenie zawarte w nakazie zapłaty).
Odnosząc się do konieczności podniesienia zarzutów, występują ich dwa rodzaje:
- formalne, jak np. zarzut zapisu na sąd polubowny, zarzut niewłaściwości sądu, zarzut powagi rzeczy osądzonej, zarzut przedawnienia roszczenia, zarzut skutecznego uchylenia się od skutków oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu jak również zarzut spełnienia roszczenia w całości, przedwczesności żądania,
- merytoryczne, czyli skierowane przeciwko żądaniom pozwu, podważające zasadność roszczeń powoda i rozstrzygnięcia zawartego w nakazie zapłaty.
Ważną kwestią jest również forma sprzeciwu, który przedsiębiorca zamierza wnieść do Sądu. Zgodnie z regulacjami zawartymi w kodeksie cywilnym jak również komentarzem do art. 503 Kodeksu Postępowania Cywilnego (autorstwa prof. dr hab. Andrzej Zieliński, dr hab. Kinga Flaga-Gieruszyńska, rok wydania 2015, wydanie 8) słusznie wskazano, iż: „W przypadku określonym w § 2 należy również zachować formę urzędowego formularza. Ten ostatni warunek odnosi się do spraw rozpoznawanych w trybie postępowania uproszczonego, a także do sytuacji, gdy powód miał taki obowiązek, ponieważ jest usługodawcą lub sprzedawcą, dochodzi roszczeń wynikających z umów o: 1) świadczenie usług pocztowych i telekomunikacyjnych; 2) przewóz osób i bagażu w komunikacji masowej; 3) dostarczanie energii elektrycznej, gazu i oleju opałowego; 4) dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków; 5) wywóz nieczystości; 6) dostarczanie energii cieplnej (art. 1871 KPC)”. Odnosząc powyższe do stanu faktycznego, jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przekracza 10.000 zł, a dotyczy roszczeń wskazanych enumeratywnie w treści art. 505 (1) k.p.c. to sprzeciw należy wnieść na urzędowym formularzu.
Zgodnie z powyższym należy w sposób prawidłowy oznaczyć strony postępowania, odnosząc się w tej kwestii do treści doręczonego pozwu i przepisu art. 126 k.p.c. Następnie odpowiednio sformułować zarzuty, których pominięcie będzie skutkować odrzuceniem środka zaskarżenia i uprawomocnieniem się wydanego w sprawie nakazu zapłaty.
Po skutecznym wniesieniu sprzeciwu, nakaz zapłaty traci moc w całości i sprawa zostaje przekazana do Sądu właściwości ogólnej. Od momentu przekazania sprawa toczy się przed sądem w trybie zwykłym, w którym zostaną przeprowadzone wszelkie zgłoszone przez strony wnioski dowodowe i Sąd wyda rozstrzygnięcie w sprawie.