Pracownikiem tymczasowym jest osoba zatrudniona przez agencję pracy tymczasowej wyłącznie w celu wykonywania pracy tymczasowej na rzecz i pod kierownictwem pracodawcy użytkownika. Wobec tego taki pracownik nie może świadczyć pracy pod kierownictwem pracodawcy użytkownika na rzecz innego pracodawcy. Agencja pracy tymczasowej może zatrudnić pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony bądź na podstawie umowy o pracę na czas wykonywania określonej pracy. Co do zasady drugiego rodzaju umowy nie można wypowiedzieć, bowiem czas jej trwania zależy od rodzaju wykonywanej pracy. Zatem kluczowym elementem treści zawieranej umowy o pracę z pracownikiem tymczasowym jest określenie rodzaju wykonywanej pracy. Na tej podstawie określana jest wysokość wynagrodzenia.
Urlop wypoczynkowy
Celem przyznania urlopu wypoczynkowego jest regeneracja sił pracownika do świadczenia pracy. Zasady udzielania urlopu wypoczynkowego pracownikom tymczasowym zostały uregulowane w art. 17 ustawy o zatrudnianie pracowników tymczasowych (Dz.U.2003.166.1608). Podstawą uzyskania prawa do takiego urlopu jest okres pozostawania pracownika do dyspozycji pracodawcy. Inaczej jest w przypadku pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę wedle regulacji kodeksu pracy. W takim przypadku podstawę stanowi sam fakt pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Bowiem prawo do urlopu wypoczynkowego przysługuje pracownikowi, czyli osobie świadczącej pracę na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, nominacji oraz spółdzielczej umowy o pracę.
Zobacz również: Do kiedy należy wykorzystać zaległy urlop?
Zgodnie z art. 17 ust. 1 wskazanej powyżej ustawy pracownikowi tymczasowemu przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze dwóch dni za każdy miesiąc pozostawania w dyspozycji jednego pracodawcy użytkownika lub więcej niż jednego pracodawcy użytkownika. W konsekwencji pracownikowi mogą przysługiwać nawet 24 dni urlopu niezależnie od stażu pracy. Do stażu pracy zalicza się w takiej sytuacji pracę w agencji tymczasowej, jak również okres zatrudnienia u innego pracodawcy. Ustawa nie przewiduje jednak sytuacji pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w okresie krótszym niż miesiąc. Wobec czego pracownik za taki okres nie uzyskuje prawa do urlopu. Natomiast istotne jest, iż można go w przyszłości zaliczyć do okresów zatrudnienia wraz z nowymi okresami zatrudnienia tymczasowego. Ustawodawca nie zastrzegł również ciągłości wskazanych okresów. Kontrowersje może budzić pojęcie pozostawania do dyspozycji, bowiem z jednej strony może odnosić się to do faktycznego świadczenia pracy, a z drugiej do czasu trwania umowy. Istotne jest, że pracownik może pozostawać w dyspozycji w okresach między dniami wykonywania pracy, które są dniami wolnymi w związku z zasadą przeciętnie pięciodniowego czasu pracy. Wówczas należy wnioskować, iż pracownik tymczasowy może w niektórych okresach stosunku zatrudnienia nie nabywać prawa do urlopu wypoczynkowego.
Samego urlopu wypoczynkowego udziela się pracownikowi tymczasowemu w dni, które byłyby dla niego dniami pracy, gdyby nie korzystał z tego urlopu. W razie niewykorzystania przez pracownika tymczasowego urlopu wypoczynkowego w okresie wykonywania pracy tymczasowej agencja pracy tymczasowej wypłaca pracownikowi tymczasowemu ekwiwalent pieniężny w zamian za ten urlop lub niewykorzystaną jego część. Ekwiwalent oraz wynagrodzenie za jeden dzień urlopu wypoczynkowego w tym wypadku ustala się dzieląc wynagrodzenie uzyskane przez pracownika tymczasowego w okresie wykonywania pracy tymczasowej przez liczbę dni pracy, za które to wynagrodzenie przysługiwało. Wynagrodzenie urlopowe w takim wypadku wypłacane jest, gdy stosunek pracy jeszcze nie ustał. Oznacza to, że przy obliczaniu wynagrodzenia należy uwzględnić czas do dnia udzielenia urlopu, czy też do dnia ustalenia wysokości wynagrodzenia urlopowego (koniec miesiąca).
Zadaj pytanie na naszym FORUM: Kadry i ZUS