Świadczenia po śmierci pracownika
Jeden z naszych pracowników zmarł 25 września 2013 r. (przed terminem wypłaty wynagrodzenia wrześniowego). Mieszkał z 3-letnią córką, którą samodzielnie się opiekował i utrzymywał. Był rozwodnikiem (była żona, z którą miał córkę, skończyła w 2013 r. 39 lat i założyła nową rodzinę). Jak powinniśmy postąpić z niewypłaconym wynagrodzeniem? Kto jest uprawniony do wynagrodzenia pracownika i na podstawie jakich dokumentów? - pyta Czytelnik z Krosna.
Świadczenia należne po pracowniku, który poniósł śmierć, przysługują tylko jego jedynej córce (jak wynika z treści pytania, była żona nie spełnia warunków do uzyskania prawa do renty rodzinnej). Z uwagi na wiek dziecka należne wynagrodzenie powinni Państwo wypłacić jego matce (na podstawie aktu zgonu zmarłego i odpisu skróconego aktu urodzenia trzylatki).
Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!
Jeżeli brak jest małżonka i innych osób uprawnionych do renty rodzinnej po zmarłym pracowniku, niezrealizowane prawa majątkowe wchodzą do masy spadku i podlegają dziedziczeniu na zasadach określonych w przepisach Kodeksu cywilnego.
Można je wypłacić jedynie spadkobiercom testamentowym lub ustawowym i to wyłącznie na podstawie prawomocnego orzeczenia sądowego o stwierdzeniu nabycia spadku.
W celu uzyskania praw majątkowych przysługujących po zmarłym pracowniku osoby uprawnione powinny przedłożyć dokumenty mówiące o ich statusie oraz odpis skrócony aktu zgonu. W odniesieniu do małżonka, obok dowodu osobistego niezbędny będzie skrócony odpis aktu małżeństwa, a w przypadku dziecka - odpis skrócony aktu urodzenia oraz jeśli dziecko się uczy i ukończyło 16 lat przykładowo zaświadczenie wydane przez szkołę, potwierdzające fakt pobierania nauki.
Zobacz: Czy śmierć pracodawcy wiąże się z wygaśnięciem stosunku pracy?
Z chwilą śmierci pracownika, niezależnie od jej przyczyny, stosunek pracy łączący zmarłego z pracodawcą wygasa. Nie oznacza to jednak, że świadczenia niewypłacone tej osobie przepadają. Prawa majątkowe ze stosunku pracy po zgonie pracownika przechodzą w równych częściach na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Osoby te to m.in.:
● dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione:
- do ukończenia 16 lat, a jeśli przekroczyły ten wiek - do ukończenia nauki w szkole, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia (prawo do renty przedłuża się do ukończenia ostatniego roku studiów, jeśli 25. rok życia został osiągnięty w tym czasie),
- bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy (w wieku 16 lat i nie ukończyły 25 lat),
- przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, jeżeli spełniają warunki wymienione wyżej, a ponadto zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią pracownika (chyba że śmierć była następstwem wypadku) oraz nie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją, jeżeli nie mogą zapewnić im utrzymania albo pracownik lub jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd,
● rodzice, w tym ojczym, macocha i osoby przysposabiające - jeżeli bezpośrednio przed śmiercią pracownik przyczyniał się do ich utrzymania oraz spełniają odpowiednio warunki określone poniżej dla wdowy i wdowca.
Zobacz: Dodatek za pracę w porze nocnej 2014
Wdowa posiada prawo do renty rodzinnej, jeżeli:
● w momencie śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat lub była niezdolna do pracy albo
● wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym mężu, które nie ukończyły 16 lat, a jeżeli uczą się - 18. roku życia, lub są całkowicie niezdolne do pracy.
Uprawnienie do renty rodzinnej przysługuje również wdowie, która kryterium dotyczące wieku lub niezdolności do pracy spełni w ciągu 5 lat od dnia śmierci małżonka lub od zaprzestania wychowywania wymienionych wyżej dzieci.
Niekiedy renta rodzinna przysługuje rozwiedzionej małżonce lub wdowie, która do dnia śmierci męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej. Stanie się tak wtedy, gdy oprócz spełnienia warunków określonych powyżej będzie ona miała w dniu śmierci męża prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.
Takie same zasady stosuje się do wdowca.
Zobacz: Obowiązki przedsiębiorcy zatrudniającego na zlecenie
Więcej przeczytasz w Serwisie Prawno-Pracowniczym