Głównym celem prowadzenia działalności gospodarczej jest osiąganie zysku. Zyskiem nazywamy dodatnią różnicę między przychodami a kosztami ich uzyskania. Jeżeli jest ona ujemna mówimy wówczas o stracie.
Zysk netto jest tą częścią zysku brutto, która pozwala nam rozwijać naszą działalność oraz zaspokajać potrzeby własne. Zanim jednak osiągniemy zyski musimy ponieść koszty. Kolejnym krokiem w naszej analizie finansowej jest określenie wielkości poszczególnych rodzajów kosztów.
Koszty dzielimy na:
- Koszty stałe – są to koszty, które ponosimy bez względu na wielkość produkcji, np. czynsz dzierżawny, wynagrodzenia i ich pochodne, amortyzacja, ubezpieczenie, itp.
Polecamy: Korekta kosztów w związku z nieterminowymi płatnościami
Należy pamiętać, że koszy stałe nie mają charakteru bezwzględnego. Jeżeli np. będziemy mieli zbyt na nasze produkty zwiększymy produkcję, co spowoduje konieczność zakupu nowych maszyn czy zwiększenia zatrudnienia.
- Koszty zmienne – są to koszty, które ulegają zmianie wraz ze zmianami w wielkości produkcji, np. koszt surowca czy półfabrykatów
- Koszty quasizmienne - są to koszty częściowo stałe (tę część dodajemy do kosztów stałych) a częściowo zmienne (tę część dodajemy do kosztów zmiennych) np. wynagrodzenia w systemie akordowym.
Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!
Co można zaliczyć do kosztów jednoosobowej firmy?
Bardziej precyzyjnie rzecz wygląda następująco:
Polecamy: Zakup i montaż klimatyzacji zalicza się do kosztów firmy
Jak obliczać progi rentowności
- Ilościowy próg rentowności
Ilościowy próg rentowności pokazuje nam ile sztuk produktu musimy sprzedać, aby pokryć koszty stałe.
Gdzie:
Kst - koszty stałe
Cj - cena jednostkowa produktu
jKzm - koszty zmienne przypadające na jednostkę produktu
- Wartościowy próg rentowności
Wartościowy próg rentowności wskazuje jaka wartość sprzedaży pokrywa nasze koszty stałe.
Gdzie:
PR’ – wartościowy próg rentowności
PR – ilościowy próg rentowności
Cj – cena jednostkowa
- Procentowy próg rentowności wskazuje
Procentowy próg rentowności wskazuje, jaka część naszej maksymalnej zdolności produkcyjnej musi być zaangażowana w pokrycie kosztów stałych.
Jeżeli ilość dni roboczych pomnożymy przez procentowy próg rentowności ustalimy, ile dni roboczych pracujemy na pokrycie kosztów stałych, a od którego dnie zaczynamy zarabiać na siebie.
Gdzie:
PR'' – procentowy próg rentowności
PR – ilościowy próg rentowności
Pm – maksymalna wielkość produkcji
Artykuł jest fragmentem poradnika "Jak założyć małą firmę - poradnik dla niezdecydowanych" autorstwa Marzeny i Cezarego Łotys.
Więcej informacji znajdziesz w serwisie e-firma