Ci przedsiębiorcy, którzy umilają swoim klientom czas spędzony na zakupach czy też w restauracjach lub pubach puszczaniem muzyki lub transmitowaniem programów telewizyjnych, muszą pamiętać o zawarciu umów z organizacjami zbiorowymi zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi, takimi jak ZAiKS i STOART.
Gdy spełnią ten wymóg i zapłacą odpowiednią opłatę, uzyskają prawo do tzw. publicznego odtwarzania. Jednak w sytuacji, gdy przedsiębiorca nie czerpie korzyści majątkowych z faktu, że w jego lokalu gra muzyka bądź wyświetlany jest program telewizyjny, nie musi zawierać takich umów ani płacić dodatkowych opłat. Jasne jest jednak, że np. przy okazji oglądania meczów w pubie goście zamawiają jedzenie i napoje. Właściciel pubu osiąga więc przy tej okazji owe korzyści majątkowe.
Jeżeli w miejscu pracy słuchamy radia lub oglądamy telewizję publiczną, zawsze spoczywa na nas obowiązek opłacenia abonamentu RTV. W takiej sytuacji nie ma bowiem znaczenia, czy robimy to, by zwiększyć zarobek firmy czy wyłącznie w celu umilenia sobie pracy.
Policja zawsze może sprawdzić, czy lokal ma prawo do puszczania transmisji telewizyjnych lub radiowych gościom. Jeżeli okaże się, że nie - konsekwencje mogą być poważne. Zgodnie z art. 116 prawa autorskiego, kto bez uprawnienia lub niezgodnie z warunkami umowy rozpowszechnia np. nagranie, grozi mu grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch.
Polecamy: Jak założyć firmę?
Tantiemy za odtwarzanie muzyki
Właściciele firm, zwłaszcza mniejszych, często nie zdają sobie sprawy, że opłacanie abonamentu RTV nie uprawnia ich do publicznego odtwarzania utworów w lokalach. Aby słuchać muzyki lub oglądać program telewizyjny w firmie, trzeba bowiem uzyskać odrębne pozwolenie od podmiotu uprawnionego z tytułu autorskich praw majątkowych. Takim podmiotem może być twórca utworu lub reprezentująca go organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub pokrewnymi.
Udzielaniem licencji na publiczne odtwarzanie utworów zajmują się przede wszystkim takie organizacje jak Związek Autorów i Kompozytorów Scenicznych (ZAiKS), Związek Producentów Audio Video (ZPAV) czy też Związek Artystów Wykonawców (STOART). Z kim podpiszemy umowę o udzielenie licencji zależy od tego, jakiego rodzaju utwory mamy zamiar odtwarzać naszym gościom.
W przypadku muzyki będzie to ZAiKS oraz STOART. Pierwsza z wymienionych organizacji reprezentuje prawa autorów utworów, druga zaś samych wykonawców.
Natomiast jeżeli w lokalu będą odtwarzane także filmy, to wówczas trzeba dodatkowo zwrócić się o zgodę do ZAPA. W związku z tym może się okazać, że jest konieczne podpisanie umów aż z trzema organizacjami. Wynika to z tego, że częściami składowymi np. filmu często są utwory muzyczne. Z licencji wynika obowiązek uiszczenia odpowiedniej opłaty. Jej wysokość zależy najczęściej od kilku czynników.
Natomiast jeśli utwory mają być puszczane np. w pubie, opłata będzie uzależniona od liczby miejsc w lokalu. W niektórych przypadkach przedsiębiorca może zadecydować, że wysokość opłaty będzie zależała od wysokości zysków firmy. Ponadto stawki zależą także od wielkości miejscowości.
Przedsiębiorcy powinni jednak pamiętać, że czasami nie wystarczy wykupienie licencji np. w ZAiKS-ie
Niezależnie bowiem od praw autorów do utworów, jakimi są filmy czy piosenki, istnieją jeszcze prawa stacji nadawczych. Taki nadawca nie musi się zgodzić na to, by coś co jest przeznaczone dla indywidualnych odbiorców było udostępniane w miejscach publicznych.
Tak więc może się okazać, że podpisanie umowy z ZAiKS-em uprawni przedsiębiorcę tylko do odtwarzania np. muzyki. W przypadku bowiem sygnału samej telewizji, np. podczas meczu piłkarskiego, w grę wchodzą prawa pokrewne stacji nadawczych. Tak więc dany nadawca telewizyjny może na podstawie umowy wprowadzić pewne ograniczenia w warunkach nadawania przez przedsiębiorcę programu w jego lokalu. Tak zrobił np. Polsat podczas ostatnich Mistrzostw Europy w piłce nożnej.
Więcej informacji znajdziesz w serwisie MOJA FIRMA